- سخن پژوهشکده 1
- پیشینۀ تلفن همراه در جهان 9
- پیشینۀ تلفن همراه در ایران 11
- اشاره 14
- ادخال سرور در دل مؤمن 14
- صله رحم با پیامک 15
- تبلیغ دین 16
- استفاده کردن در آموزش 16
- استفاده کردن در پزشکی 17
- استفاده کردن در اطلاع رسانی 17
- اشاره 19
- اصول اخلاقی 21
- انواع خرید و فروش 25
- اشاره 25
- تدلیس 26
- خیار در احکام دادوستد 26
- خیار غبن 31
- زمان استفاده از خیار غبن 31
- خیار عیب 32
- وارانتی (Warranty) 33
- گارانتی (Guarantee) 33
- کپی و تکثیر نرم افزار 38
- فروش کالای سوخته 38
- مقدار سود حلال 39
- معامله اینترنتی 40
- معامله با افراد نابالغ 42
- خرید و فروش تلفن همراه با روکش طلا 43
- فروش نقد و نسیه 44
- معاملات سَلَف 45
- تغییر بسته بندی کالا 46
- اشاره 47
- ضامن بودن تعمیرکار 49
- نگاه به عکس و فیلم 49
- تعویض قطعات تلفن همراه با قطعات کهنه 51
- اجناس کهنه به جای نو 52
- اجناس جای مانده از مشتری 52
- تأخیر در تحویل دادن کالا به مشتری 53
- اشاره 55
- فیلم برداری از حوادث 56
- ضبط صدای دیگران بدون اجازه 58
- تصویربرداری از حریم خصوصی دیگران 58
- عقد و طلاق پیامکی 59
- سلام و جواب پیامکی 59
- قول و قرار پیامکی 60
- برداشت از حساب کاربران جهت دریافت پیامک 61
- کاربردهای نامشروع 62
- قمار 62
- مسابقات پیامکی 62
- پیش بینی مسابقات ورزشی 63
- ماده 706 65
- ماده 708 65
- مجازات قماربازان دایرکنندگان قمارخانه 65
- اشاره 65
- ماده 705 65
- اشاعه فحشا 69
- پخش شایعه 70
- غیبت و تهمت پیامکی 71
- تقلید از لهجه های مختلف 74
- پیامک های قداست شکن 75
- آلودگی صوتی 76
- اشاره 78
- تلفن همراه و کودکان 80
- تلفن همراه و سلامتی جسم 83
- احساس ارتعاش 84
- حساسیت و آلرژی 85
- خطرات صدای بلند موسیقی 85
- خطر بیدار شدن با زنگ موبایل 86
- اشاره 90
- دلایل موافقان نسل سوم تلفن همراه 91
1- رساله آموزش، رهبری، ج 2، ص 67
تمسخر
هر روز هزاران هزار پیامک درباره تمسخر افراد یا قومیّت ها ارسال و دریافت می شود.
تمسخر یعنی ریشخند کردن به معنای تحقیر فردی یا قومی یا باوری است.
برخی با ارسال پیامک های طنز، اصول و آموزه های دینی را بی ارزش جلوه می دهند و آن را تمسخر می کنند.
تقلید از لهجه های مختلف
تقلید از لهجه های مختلف، در صورتی که برای تمسخر و استهزاء باشد، در حرمت آن هیج شکی نیست؛ اگر چه غیبت نیست؛ چون این لهجه خاص، امر مستوری نیست. علاوه بر اینکه اصلاً عیب نیست؛ به همین سبب غیبت نیست. امّا اگر از روی تمسخر و استهزاء باشد، حرام است، فرقی نمی کند که لهجه منطقه ای را تقلید کند، یا شخص خاصی را، تنها تفاوت در این است که اگر غرض او تقلید لهجه عموم باشد، این اهانت به همه آن جمعیت می شود که طبعاً آثار خاص خودش را دارد؛ مثلاً اگر بخواهد طلب حلالیت کند، بایستی از یکایک آنها حلالیت بطلبد، ولی اگر تقلید لهجه برای تمسخر نیست،