احکام ناشران صفحه 240

چنانچه موضوع، بین کارشناسان اسلامی مورد اختلاف باشد، تکلیف چه خواهد بود؟

ج) آیا انتقاد از احکام و مفاهیم قرآن و عترت، یا سیره ائمّه اطهار(علیهم السلام)، از مصادیق اهانت است؟ آیا نقد و بررسی آیات، روایات، سیره و احکام فقهی بر اساس روشهایی غیر از اسلوب متداول میان علمای دین، نوعی اهانت است؟ اصولا نقد و بررسی این گونه امور در چه صورت اهانت به مقدّسات تلقّی می شود؟ و در هر صورت، سوء نیّت منتقد، یا عدم قصداهانت وی، چه تأثیری در این امر دارد؟

پاسخ:

الف) البتّه تعبیر به مقدّسات اسلامی در هر مورد با ملاحظه قرائن موجود در کلام ممکن است تفسیر خاصّی داشته باشد; ولی معمولا هنگامی که این تعبیر گفته می شود، اشاره به اموری است که در نظر همه دینداران محترم است; مانند «خدا»، «پیامبر(صلی الله علیه وآله)» «ائمّه هدی(علیهم السلام)»، «قرآن مجید»، «مساجد»، «کعبه»، «احکام مسلّمه اسلام»، و امثال آن. ممکن است در پاره ای از موارد، مقدّسات اسلامی معنای گسترده تری داشته باشد.

ب) مرجع تشخیص، عرف افراد دین دار و آشنا به مسائل اسلامی است، و ممکن است در موارد پیچیده، نیاز