احکام صندوق های قرض الحسنه صفحه 185

جنس نسیه گران تر از نقد

فروشنده می تواند جنس نسیه یا اقساطی را گران و نقد را ارزان بفروشد و این، ربا به حساب نمی آید، بلکه خرید و فروش به شمار می رود؛ علت حکم مزبور این است که از منظر فقها، زمان واجد ارزش در معامله است: «لِلأَجَلِ قِسطٌ مِنَ الثَّمَن؛ زمان، در مقام معامله ارزش دارد».

بر این اساس، فروشنده می تواند جنس نسیه ای یا اقساطی را گرانتر بفروشد؛ ولی تذکر مهم این است که فروشنده و مشتری نمی توانند معامله را «مبهم» گذارند؛ بلکه باید مشخص کنند که بنا دارند پول کالا نقدا پرداخت شود، یا نسیه یا اقساط. (1)

ضرر قرض دهنده

چنانچه عکس مسئله ربا شرط شود؛ یعنی قرض گیرنده شرط کند کمتر از مقدار قرض بپردازد؛ حکم مسئله چیست؟ تصور این مسئله جایی است که مثلاً:

مالی در معرض خطر دزدی یا فساد باشد و صاحب مال برای حفظ مال خود ناگزیر است آن را به دیگری قرض دهد؛ ولی قرض گیرنده در صورتی به قرض گرفتن حاضر