احکام صندوق های قرض الحسنه صفحه 186

می باشد که در هنگام پرداخت، کمتر بپردازد. (1)

پاسخ این است که چنین فرضی اشکال ندارد؛ علت مطلب این است که ادله حرمت ربا، ناظر به سود قرض دهنده است نه ضرر وی؛ چرا که اصولا مفهوم عرفی و لغوی «ربا» همین را می رساند.به عنوان نمونه در قرآن آمده است:

«وَ ما آتَیْتُمْ مِنْ رِباً لِیَرْبُوَا فی أَمْوالِ النَّاسِ فَلا یَرْبُوا عِنْدَ اللَّهِ وَ ما آتَیْتُمْ مِنْ زَکاهٍ تُریدُونَ وَجْهَ اللَّهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ»؛(2) آنچه به عنوان ربا می پردازید تا در اموال مردم فزونی یابد، نزد خدا فزونی نخواهد یافت؛ و آنچه به عنوان زکات می پردازید و تنها رضای خدا را می طلبید [مایه برکت است؛ و] کسانی که چنین می کنند، دارای پاداش مضاعفند.

در آیه مزبور و همه ادله حرمت ربا، سخن از سودی است که عاید به قرض دهنده می شود، نه قرض گیرنده.