احکام صندوق های قرض الحسنه صفحه 199

بازپرداخت اقدام نکرد، قرض دهنده بتواند مال خود را از طریق گروی که در اختیار دارد، دریافت کند. در واقع مبنا و مقصود رهن، ایجاد اطمینان برای قرض دهنده در مورد وصول طلب او می باشد.

قرآن و رهن

قرآن مجید در زمینه رهن می فرماید:

«وَ إِنْ کُنْتُمْ عَلی سَفَرٍ وَ لَمْ تَجِدُوا کاتِباً فَرِهانٌ مَقْبُوضَهٌ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُکُمْ بَعْضاً فَلْیُؤَدِّ الَّذِی اؤْتُمِنَ أَمانَتَهُ وَ لْیَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَ لا تَکْتُمُوا الشَّهادَهَ وَ مَنْ یَکْتُمْها فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ عَلیمٌ»؛(1) و اگر در سفر بودید، و نویسنده ای نیافتید، گرو بگیرید و اگر به یکدیگر اطمینان داشته باشید، [لازم نیست، و] باید کسی که امین شمرده شده[و بدون رهن چیزی از دیگری گرفته]، امانت[و بدهی خود را به موقع] بپردازد؛ و از خدایی که پروردگار اوست. بپرهیزد و شهادت را کتمان نکنید! و هر کس آن را کتمان کند، قلبش گناهکار است و خداوند، به آنچه