- سخن پژوهشکده 1
- تعریف و هدف 15
- اشاره 15
- جایگاه اداری 15
- تفاوت صندوق قرض الحسنه و بانک 16
- تفاوت صندوق قرض الحسنه و مؤسسه اعتباری 16
- شخصیت حقوقی غیر تجاری 17
- تفاوت صندوق قرض الحسنه و صندوق خیریه 17
- اشاره 19
- تعداد صندوق ها 19
- میزان سپرده ها و تسهیلات 20
- اشاره 24
- حمایت 24
- نظارت 25
- شبکه یکپارچه 27
- وام به خداوند 29
- اشاره 29
- پاداش اخروی 30
- کسب اخلاق الاهی 30
- برآورده ساختن نیاز مؤمن 31
- خوشحال کردن مؤمن 32
- باز گشت سرمایه 33
- به کار گرفتن سرمایه 33
- فواید دنیوی قرض الحسنه 33
- اجتناب از گدا پروری 34
- انزوای فرهنگ ربا خواری 35
- تعامل مثبت اجتماعی و اقتصادی 36
- اشاره 38
- تقاضای وام از سوی خداوند 40
- استمرار 42
- رقابت 42
- تشویقات 43
- قرض خوب 43
- اشاره 53
- امام خمینی 53
- مقام معظم رهبری 59
- آیت الله العظمی صافی گلپایگانی 60
- آیت اله العظمی وحید خراسانی 61
- اشاره 63
- باقیات الصالحات 63
- ایجاد فضای دینی 65
- رعایت احکام شرعی 65
- رعایت نوبت 66
- تزاحم نا محرمان 67
- حفظ اموال مردم 68
- برداشت از صندوق 70
- حبس سرمایه 70
- اهدای جوایز 71
- وام های صندوق قرض الحسنه 71
- جریمه تأخیر 76
- معاوضه پول نو و کهنه 77
- سرمایه گذاری با مجوز 79
- سرمایه گذاری بدون مجوز 81
- شفاف سازی نوع قرار داد 82
- وکالت 83
- مضاربه 84
- تفاوت دَین و قرض 85
- اشاره 85
- عدم نیاز به لفظ 86
- تنظیم اسناد 87
- اقباض 88
- عدم نیاز به قصد قربت 89
- عینیّت در هنگام قرض گرفتن 90
- صحت تملک شرعی 91
- رشد نداشتن مال قرضی 92
- کم ارزش شدن 93
- صندوق خانوادگی 94
- استفتا از آیت الله بهجت 95
- اشاره 96
- اشاره 97
- شرایط قرض دهنده 97
- ب) عقل 98
- الف) بلوغ 98
- د) اختیار 99
- ج) قصد 99
- ه-) رشد 100
- قرض ولیّ 101
- و) عدم افلاس 101
- عدم اشتراط اسلام 102
- رهن و ضامن 104
- قرض حرام 104
- قرض دادن در مرض منجر به فوت 106
- مال حلال 107
- استطاعت و طلب 109
- ارث و طلب 111
- بی نیازی و طلب 112
- تهیه مدارک 113
- انتظار و عدم آن 114
- تقاص 114
- دریافت زودتر از موعد 115
- دیرکرد 115
- مستثنیات دین 116
- شکایت به حاکم شرع 116
- محاسبه زکات 117
- محاسبه خمس 118
- مهلت دادن به بدهکار 119
- جواز قرض 123
- اشاره 123
- کراهت در صورت عدم نیاز 125
- تصمیم پرداخت و یاری خداوند 128
- اول ادای دین بعد نماز 129
- قرض یا دزدی 129
- برهم زدن نماز برای ادای دین 130
- اضافه بدون شرط 132
- قرض و حج 132
- قرض گرفتن کافر 133
- ربا دادن 133
- فرار و سفر معصیت 134
- وجوب فوری 135
- فروش ملک اضافه 137
- وجوب درآمد 137
- قرض و خمس 138
- استحقاق زکات 139
- قرض و ارث 140
- مثلیات 142
- قیمیّات 143
- مطالبه عین 143
- پایان بدهکاری 144
- اثبات 145
- عدم دسترسی به طلبکار 146
- نشناختن طلبکار 146
- لزوم وصیت 147
- الگوی رفتاری 149
- اشاره 149
- گزینش 150
- نظارت نامحسوس 151
- اشاره 153
- وظائف صندوق دار 153
- استفاده از پول های جعلی 154
- پول معیوب 154
- حق باجه 155
- کسر و اضافه 156
- جواب سلام 158
- اشاره 158
- تساوی با مشتریان 159
- ساعت ورود و خروج 160
- لزوم جبران خسارت 161
- اشاره 163
- افتتاح حساب 163
- پول تقلبی و معیوب 164
- دریافت جوایز 164
- وعده سود 165
- تعیین در صد 166
- شک در عمل 167
- فوت صاحب حساب 168
- صندوق قرض الحسنه یا شرکت اقتصادی 170
- اشاره 170
- ریسک 171
- قرآن و ربا 175
- اشاره 175
- روایات و ربا 177
- الف) ربای معاوضی 179
- اشاره 179
- اقسام ربا 179
- ب) ربای قرضی 182
- قرض به شرط قرض 183
- رهن و اجاره 184
- ضرر قرض دهنده 185
- اضافه بدون شرط 189
- فرار از ربا 190
- ربای حلال 190
- حکم حواله 192
- اشاره 192
- تعریف حواله 192
- معلوم بودن مقدار و جنس حواله 194
- بدهکار بودن حواله دهنده 194
- اختیار طلبکار در ردّ حواله 195
- فقر شخصی که به او حواله شده 195
- بر هم زدن حواله 195
- قرار حق فسخ حواله 196
- پرداخت حواله دهنده 196
- اشاره 198
- تعریف قرار داد رهن 198
- قرآن و رهن 199
- اشکال و جواب 200
- شرایط راهن و مرتهن 200
- احکام مال رهن 201
- کیفیت ضمان 204
- تعریف ضمان 204
- اشاره 204
- شرایط ضامن و طلبکار 205
- ضمان مشروط 206
- ضمانت شخص 206
- بخشیدن طلب به ضامن 207
- تعیین 207
- فقر ضامن 208
- پشیمانی ضامن 208
- شرط بر هم زدن ضمان 208
- مطالبه بدهکار 209
- اشاره 210
- افلاس در لُغَت 210
- شرایط منع از تصرف 211
- مفلس قبل از حکم 212
- مفلس بعد از حکم 212
- املاک بعد از حکم 213
- اقرار به عین بعد از حکم 214
- موارد استثنا 215
- روش محاسبه 216
- حق فسخ 217
- مفلس روز قیامت 219
- اشاره 221
انتقال بدهی
پس از تحقق ضمان شرعی، «بدهی» به ضامن منتقل می شود و طلبکار طلب خود را از ضامن وصول خواهد کرد.(1)
ضمان مشروط
اگر قرار ضمان بدین گونه باشد که ضامن بگوید چنانچه بدهکار نتوانست بدهی خود را بپردازد، من پرداخت بدهی را ضمانت می کنم؛ صحت چنین ضمانتی مورد بحث است و لازم است در این زمینه به رساله فقها مراجعه شود.
ضمانت شخص
ضمانتی که مورد اتفاق فقها قرار گرفته، در مورد «دَین» است؛ بدین صورت که شخصی بدهکار باشد و ضامن، دَین وی را به طلبکار بپردازد؛ اما ضمانت کردن در مورد «اشخاص»، محل اختلاف فتاواست؛ مثلًا شخصی به دیگری بگوید: فلان کارمند یا کارگر را استخدام کن، اگر خرابی یا خیانتی به بار آورد، من ضامن خسارت وارد شده هستم. (2)
1- توضیح المسائل محشی، ج 2، ص 423.
2- همان.