- سخن پژوهشکده 1
- تعریف و هدف 15
- جایگاه اداری 15
- اشاره 15
- تفاوت صندوق قرض الحسنه و بانک 16
- تفاوت صندوق قرض الحسنه و مؤسسه اعتباری 16
- تفاوت صندوق قرض الحسنه و صندوق خیریه 17
- شخصیت حقوقی غیر تجاری 17
- اشاره 19
- تعداد صندوق ها 19
- میزان سپرده ها و تسهیلات 20
- اشاره 24
- حمایت 24
- نظارت 25
- شبکه یکپارچه 27
- وام به خداوند 29
- اشاره 29
- کسب اخلاق الاهی 30
- پاداش اخروی 30
- برآورده ساختن نیاز مؤمن 31
- خوشحال کردن مؤمن 32
- باز گشت سرمایه 33
- فواید دنیوی قرض الحسنه 33
- به کار گرفتن سرمایه 33
- اجتناب از گدا پروری 34
- انزوای فرهنگ ربا خواری 35
- تعامل مثبت اجتماعی و اقتصادی 36
- اشاره 38
- تقاضای وام از سوی خداوند 40
- استمرار 42
- رقابت 42
- تشویقات 43
- قرض خوب 43
- اشاره 53
- امام خمینی 53
- مقام معظم رهبری 59
- آیت الله العظمی صافی گلپایگانی 60
- آیت اله العظمی وحید خراسانی 61
- باقیات الصالحات 63
- اشاره 63
- رعایت احکام شرعی 65
- ایجاد فضای دینی 65
- رعایت نوبت 66
- تزاحم نا محرمان 67
- حفظ اموال مردم 68
- برداشت از صندوق 70
- حبس سرمایه 70
- اهدای جوایز 71
- وام های صندوق قرض الحسنه 71
- جریمه تأخیر 76
- معاوضه پول نو و کهنه 77
- سرمایه گذاری با مجوز 79
- سرمایه گذاری بدون مجوز 81
- شفاف سازی نوع قرار داد 82
- وکالت 83
- مضاربه 84
- اشاره 85
- تفاوت دَین و قرض 85
- عدم نیاز به لفظ 86
- تنظیم اسناد 87
- اقباض 88
- عدم نیاز به قصد قربت 89
- عینیّت در هنگام قرض گرفتن 90
- صحت تملک شرعی 91
- رشد نداشتن مال قرضی 92
- کم ارزش شدن 93
- صندوق خانوادگی 94
- استفتا از آیت الله بهجت 95
- اشاره 96
- اشاره 97
- شرایط قرض دهنده 97
- الف) بلوغ 98
- ب) عقل 98
- ج) قصد 99
- د) اختیار 99
- ه-) رشد 100
- و) عدم افلاس 101
- قرض ولیّ 101
- عدم اشتراط اسلام 102
- رهن و ضامن 104
- قرض حرام 104
- قرض دادن در مرض منجر به فوت 106
- مال حلال 107
- استطاعت و طلب 109
- ارث و طلب 111
- بی نیازی و طلب 112
- تهیه مدارک 113
- انتظار و عدم آن 114
- تقاص 114
- دیرکرد 115
- دریافت زودتر از موعد 115
- مستثنیات دین 116
- شکایت به حاکم شرع 116
- محاسبه زکات 117
- محاسبه خمس 118
- مهلت دادن به بدهکار 119
- جواز قرض 123
- اشاره 123
- کراهت در صورت عدم نیاز 125
- تصمیم پرداخت و یاری خداوند 128
- اول ادای دین بعد نماز 129
- قرض یا دزدی 129
- برهم زدن نماز برای ادای دین 130
- قرض و حج 132
- اضافه بدون شرط 132
- قرض گرفتن کافر 133
- ربا دادن 133
- فرار و سفر معصیت 134
- وجوب فوری 135
- وجوب درآمد 137
- فروش ملک اضافه 137
- قرض و خمس 138
- استحقاق زکات 139
- قرض و ارث 140
- مثلیات 142
- قیمیّات 143
- مطالبه عین 143
- پایان بدهکاری 144
- اثبات 145
- عدم دسترسی به طلبکار 146
- نشناختن طلبکار 146
- لزوم وصیت 147
- اشاره 149
- الگوی رفتاری 149
- گزینش 150
- نظارت نامحسوس 151
- اشاره 153
- وظائف صندوق دار 153
- پول معیوب 154
- استفاده از پول های جعلی 154
- حق باجه 155
- کسر و اضافه 156
- جواب سلام 158
- اشاره 158
- تساوی با مشتریان 159
- ساعت ورود و خروج 160
- لزوم جبران خسارت 161
- اشاره 163
- افتتاح حساب 163
- دریافت جوایز 164
- پول تقلبی و معیوب 164
- وعده سود 165
- تعیین در صد 166
- شک در عمل 167
- فوت صاحب حساب 168
- صندوق قرض الحسنه یا شرکت اقتصادی 170
- اشاره 170
- ریسک 171
- اشاره 175
- قرآن و ربا 175
- روایات و ربا 177
- الف) ربای معاوضی 179
- اشاره 179
- اقسام ربا 179
- ب) ربای قرضی 182
- قرض به شرط قرض 183
- رهن و اجاره 184
- ضرر قرض دهنده 185
- اضافه بدون شرط 189
- فرار از ربا 190
- ربای حلال 190
- تعریف حواله 192
- حکم حواله 192
- اشاره 192
- بدهکار بودن حواله دهنده 194
- معلوم بودن مقدار و جنس حواله 194
- بر هم زدن حواله 195
- فقر شخصی که به او حواله شده 195
- اختیار طلبکار در ردّ حواله 195
- قرار حق فسخ حواله 196
- پرداخت حواله دهنده 196
- اشاره 198
- تعریف قرار داد رهن 198
- قرآن و رهن 199
- شرایط راهن و مرتهن 200
- اشکال و جواب 200
- احکام مال رهن 201
- تعریف ضمان 204
- کیفیت ضمان 204
- اشاره 204
- شرایط ضامن و طلبکار 205
- ضمان مشروط 206
- ضمانت شخص 206
- بخشیدن طلب به ضامن 207
- تعیین 207
- فقر ضامن 208
- پشیمانی ضامن 208
- شرط بر هم زدن ضمان 208
- مطالبه بدهکار 209
- افلاس در لُغَت 210
- اشاره 210
- شرایط منع از تصرف 211
- مفلس قبل از حکم 212
- مفلس بعد از حکم 212
- املاک بعد از حکم 213
- اقرار به عین بعد از حکم 214
- موارد استثنا 215
- روش محاسبه 216
- حق فسخ 217
- مفلس روز قیامت 219
- اشاره 221
افلاس
اشاره
یکی از مباحث مرتبط با «دیون»، مسئله «افلاس» است. در این زمینه نکاتی ارائه می کنیم:
افلاس در لُغَت
لُغَت شناسان گفته اند: «مُفلِس»(1) به کسی گفته می شود که پول های عمده و درشت خود را از دست داده و برای او فقط فلوس (پول خرد) باقی مانده است و «مُفَلَّس» به همان شخص اطلاق می گردد و در صورتی که افلاس وی نزد حاکم ثابت شده از تصرف در اموالش منع شده باشد. (2)
1- به کسر لام.
2- شرائع الاسلام، ج 2، ص 77: «المفلس هو الفقیر الذی ذهب خیار ماله و بقیت فلوسه؛ و المفلس هو الذی جعل مفلسا أی منع من التصرف فی أمواله».