- سخن پژوهشکده 1
- تعریف و هدف 15
- اشاره 15
- جایگاه اداری 15
- تفاوت صندوق قرض الحسنه و مؤسسه اعتباری 16
- تفاوت صندوق قرض الحسنه و بانک 16
- تفاوت صندوق قرض الحسنه و صندوق خیریه 17
- شخصیت حقوقی غیر تجاری 17
- تعداد صندوق ها 19
- اشاره 19
- میزان سپرده ها و تسهیلات 20
- اشاره 24
- حمایت 24
- نظارت 25
- شبکه یکپارچه 27
- وام به خداوند 29
- اشاره 29
- کسب اخلاق الاهی 30
- پاداش اخروی 30
- برآورده ساختن نیاز مؤمن 31
- خوشحال کردن مؤمن 32
- به کار گرفتن سرمایه 33
- فواید دنیوی قرض الحسنه 33
- باز گشت سرمایه 33
- اجتناب از گدا پروری 34
- انزوای فرهنگ ربا خواری 35
- تعامل مثبت اجتماعی و اقتصادی 36
- اشاره 38
- تقاضای وام از سوی خداوند 40
- رقابت 42
- استمرار 42
- تشویقات 43
- قرض خوب 43
- اشاره 53
- امام خمینی 53
- مقام معظم رهبری 59
- آیت الله العظمی صافی گلپایگانی 60
- آیت اله العظمی وحید خراسانی 61
- باقیات الصالحات 63
- اشاره 63
- رعایت احکام شرعی 65
- ایجاد فضای دینی 65
- رعایت نوبت 66
- تزاحم نا محرمان 67
- حفظ اموال مردم 68
- برداشت از صندوق 70
- حبس سرمایه 70
- اهدای جوایز 71
- وام های صندوق قرض الحسنه 71
- جریمه تأخیر 76
- معاوضه پول نو و کهنه 77
- سرمایه گذاری با مجوز 79
- سرمایه گذاری بدون مجوز 81
- شفاف سازی نوع قرار داد 82
- وکالت 83
- مضاربه 84
- اشاره 85
- تفاوت دَین و قرض 85
- عدم نیاز به لفظ 86
- تنظیم اسناد 87
- اقباض 88
- عدم نیاز به قصد قربت 89
- عینیّت در هنگام قرض گرفتن 90
- صحت تملک شرعی 91
- رشد نداشتن مال قرضی 92
- کم ارزش شدن 93
- صندوق خانوادگی 94
- استفتا از آیت الله بهجت 95
- اشاره 96
- شرایط قرض دهنده 97
- اشاره 97
- الف) بلوغ 98
- ب) عقل 98
- ج) قصد 99
- د) اختیار 99
- ه-) رشد 100
- و) عدم افلاس 101
- قرض ولیّ 101
- عدم اشتراط اسلام 102
- رهن و ضامن 104
- قرض حرام 104
- قرض دادن در مرض منجر به فوت 106
- مال حلال 107
- استطاعت و طلب 109
- ارث و طلب 111
- بی نیازی و طلب 112
- تهیه مدارک 113
- انتظار و عدم آن 114
- تقاص 114
- دیرکرد 115
- دریافت زودتر از موعد 115
- شکایت به حاکم شرع 116
- مستثنیات دین 116
- محاسبه زکات 117
- محاسبه خمس 118
- مهلت دادن به بدهکار 119
- جواز قرض 123
- اشاره 123
- کراهت در صورت عدم نیاز 125
- تصمیم پرداخت و یاری خداوند 128
- اول ادای دین بعد نماز 129
- قرض یا دزدی 129
- برهم زدن نماز برای ادای دین 130
- قرض و حج 132
- اضافه بدون شرط 132
- ربا دادن 133
- قرض گرفتن کافر 133
- فرار و سفر معصیت 134
- وجوب فوری 135
- فروش ملک اضافه 137
- وجوب درآمد 137
- قرض و خمس 138
- استحقاق زکات 139
- قرض و ارث 140
- مثلیات 142
- مطالبه عین 143
- قیمیّات 143
- پایان بدهکاری 144
- اثبات 145
- نشناختن طلبکار 146
- عدم دسترسی به طلبکار 146
- لزوم وصیت 147
- اشاره 149
- الگوی رفتاری 149
- گزینش 150
- نظارت نامحسوس 151
- اشاره 153
- وظائف صندوق دار 153
- پول معیوب 154
- استفاده از پول های جعلی 154
- حق باجه 155
- کسر و اضافه 156
- جواب سلام 158
- اشاره 158
- تساوی با مشتریان 159
- ساعت ورود و خروج 160
- لزوم جبران خسارت 161
- اشاره 163
- افتتاح حساب 163
- پول تقلبی و معیوب 164
- دریافت جوایز 164
- وعده سود 165
- تعیین در صد 166
- شک در عمل 167
- فوت صاحب حساب 168
- صندوق قرض الحسنه یا شرکت اقتصادی 170
- اشاره 170
- ریسک 171
- اشاره 175
- قرآن و ربا 175
- روایات و ربا 177
- اقسام ربا 179
- اشاره 179
- الف) ربای معاوضی 179
- ب) ربای قرضی 182
- قرض به شرط قرض 183
- رهن و اجاره 184
- ضرر قرض دهنده 185
- اضافه بدون شرط 189
- ربای حلال 190
- فرار از ربا 190
- حکم حواله 192
- تعریف حواله 192
- اشاره 192
- معلوم بودن مقدار و جنس حواله 194
- بدهکار بودن حواله دهنده 194
- بر هم زدن حواله 195
- فقر شخصی که به او حواله شده 195
- اختیار طلبکار در ردّ حواله 195
- قرار حق فسخ حواله 196
- پرداخت حواله دهنده 196
- اشاره 198
- تعریف قرار داد رهن 198
- قرآن و رهن 199
- شرایط راهن و مرتهن 200
- اشکال و جواب 200
- احکام مال رهن 201
- کیفیت ضمان 204
- تعریف ضمان 204
- اشاره 204
- شرایط ضامن و طلبکار 205
- ضمان مشروط 206
- ضمانت شخص 206
- بخشیدن طلب به ضامن 207
- تعیین 207
- فقر ضامن 208
- شرط بر هم زدن ضمان 208
- پشیمانی ضامن 208
- مطالبه بدهکار 209
- افلاس در لُغَت 210
- اشاره 210
- شرایط منع از تصرف 211
- مفلس قبل از حکم 212
- مفلس بعد از حکم 212
- املاک بعد از حکم 213
- اقرار به عین بعد از حکم 214
- موارد استثنا 215
- روش محاسبه 216
- حق فسخ 217
- مفلس روز قیامت 219
- اشاره 221
سرمایه گذاری
سؤال: برخی از مسئولان صندوق های قرض الحسنه، سپرده های مردم را به کار گرفته و به وسیله آن تجارت می کنند؛ آیا چنین کاری جایز است؟
جواب: به کار گرفتن سرمایه ها، بدون اطلاع رسانی به سپرده گذاران در ابتدای امر، یا اجازه از آنان پس از اقدام، جایز نمی باشد؛ زیرا کسانی که در صندوق های قرض الحسنه سپرده گذاری می کنند، مهم ترین غرض آنان، وام دهی و پرداخت قرض الحسنه به دیگران است.
بر این اساس، سرمایه گذاری مسئولان صندوق های قرض الحسنه با اموال سپرده گذاران، به دو دسته تقسیم می گردد: «با مجوز» و «بدون مجوز».
سرمایه گذاری با مجوز
در صورتی که مسئولان قرض الحسنه از سوی سپرده گذاران، مجوزی برای سرمایه گذاری داشته باشند، رعایت نکاتی برای آنها الزامی است:
الف) مسئولان قرض الحسنه، «عامل» یا «وکیل» سپرده گذاران محسوب می شوند و باید طبق موازین «مضاربه» یا «وکالت» عمل کنند.