احکام صندوق های قرض الحسنه صفحه 86

می رود، نه قرض گیرنده.

ب) کسی که به دیگری خسارت زده، مقدار خسارت را مدیون است؛ در حالی که قرضی صورت نگرفته است.

ج) فروشنده در بیع «سَلَم»(1) ، جنس فروخته شده را مدیون مشتری است؛ در حالی که قرض نکرده است.

د) چنانچه مهریه زن، «امر کلی» باشد (مانند چهارده سکه بهار آزادی) دَین هست؛ در حالی که قرض محسوب نمی شود.

عدم نیاز به لفظ

دیگر از احکام قرض این است که هنگام قرض دادن لازم نیست جمله خاصی بر زبان جاری گردد؛ بلکه «پرداخت عملی» قرض کافی است و احکام قرض بر آن مترتب می شود.

همه مراجع تقلید فرموده اند: در قرض لازم نیست صیغه بخوانند، بلکه اگر چیزی را به نیت قرض به کسی بدهد و او هم به همین قصد بگیرد، صحیح است.(2)