احکام صندوق های قرض الحسنه صفحه 91

کلّیت بعد از قرض گرفتن

یکی از شرایط تحقق قرض، «کُلّی» بودن آن پس از قرض گرفتن می باشد؛ یعنی بعد از تحویل مال قرض شده به قرض گیرنده، آن چه بر ذمه قرض گیرنده است، امر کُلّی خواهد بود، نه چیز خاصی را که از قرض دهنده دریافت نموده است. مثلاً شخصی صد هزار تومان _ در قالب اسکناس- از دیگری قرض می گیرید. چنین شخصی صد هزار تومان مدیون است؛ نه الزاماً همان اسکناس هایی که گرفته است.

اما اگر شخصی از دیگری تقاضا کند «چیز خاصی» را در اختیار وی قرار دهد تا از آن استفاده کرده، سپس همان چیز خاص را برگرداند؛ در اصطلاح فقهی قرض نبوده و به آن، «عاریه» گفته می شود؛ مانند اینکه شخصی از دیگری درخواست کند اتومبیلش را در اختیار وی قرار دهد تا استفاده کرده و بعد برگرداند.

صحت تملک شرعی

فقها بر این دیدگاهند که شرط صحت قرض این است که مال قرض شده شرعاً قابل تملک باشد؛ پس قرض