رساله ارشاد المومنین الی احکام الدین صفحه 3

گوناگون و بالاخره جهان عظیم هستی ممکن نیست بدون خالق باشد، بلکه همه را پدید آورنده ای دانا آفریده که او را خدا می گوئیم.

پایه دوم:

اشاره

خداوند یکی است و شریک ندارد به دو دلیل: اوّل - نظم موجود در جهان هستی دلیل روشنی است که آفریدگار و مدبّر آن یکی است و اگر دو تا بود، نظم عالم به هم می خورد، خداوند در قرآن کریم می فرماید:

(لَوْ کانَ فِیهِما آلِهَهٌ إِلاَّ اللّهُ لَفَسَدَتا فَسُبْحانَ اللّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمّا یَصِفُونَ ) (انبیاء: 22).

«اگر در آسمان و زمین جز «الله» خدایان دیگری بود، فاسد می شدند و نظام جهان به هم می خورد. منزه است خداوند پروردگار عرش از توصیفی که مشرکان جاهل می کنند».

دوم - دلیل ساده و در عین حال محکم و متینی است که امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) در وصیت خود به فرزندش امام حسن مجتبی (علیه السلام) فرموده است: