رساله ارشاد المومنین الی احکام الدین صفحه 72

پنجم: شک هر یک از امام و ماموم با حفظ دیگری، پس هرگاه یکی از آن ها شک کند و دیگری ملتفت باشد، بنا به یقین دیگری گذارد. آن که یقین دارد، اگر امام باشد، به یقین خود عمل می کند، و ماموم از او پیروی می کند، اما اگر ماموم باشد، امام را به طریقی که نماز او به هم نخورد آگاه می کند، مثل این که سه سبحان الله به قصد قربت می گوید، علامت این که سه رکعت اوّل یا سوم ظهر و عصر است، یا تشهد به قصد قربت می خواند علامت این که رکعت دوم یا چهارم یا سوم مغرب است.

شک هایی که نماز را باطل می کند

مسأله 1. شک هایی که در هر صورت نماز را باطل می کند هشت قسم است:

اوّل: شک در نماز دو رکعتی در نماز واجب، مثل نماز صبح و نماز ظهر و عصر و عشای مسافر.

دوم: شک در نماز سه رکعتی مثل نماز مغرب.

سوم: شک در نماز چهار رکعتی، در صورتی که پای یک در میان باشد.

چهارم: در صورتی که پای دو در میان باشد، پیش از پایان دو سجده اما پس از پایان، در بعض صورت های آن صحیح است: که خواهیم گفت.