بیست و پنج رساله فارسی صفحه 259

و ظاهر گردانیدن فضیلت او بر اولین و آخرین، و تقدیم او بر کافه انبیا و مرسلین صلوات اللّه علیهم أجمعین.

و مذکور شد که مراد به آل آن حضرت دوازده امام معصوم اند و حضرت فاطمه صلوات اللّه علیهم أجمعین.

«و تقبل شفاعته و ارفع درجته» یعنی قبول فرما شفاعت آن حضرت را از برای امت او، و بلند گردان درجه او را در بهشت.

پس سنت است که بعد از این یک مرتبه یا دو مرتبه یا سه مرتبه بگوید الحمد للّه رب العالمین.

[تسبیحات اربعه]

پس اگر نماز دو رکعتی باشد سلام دهد، و اگر سه رکعتی یا چهار رکعتی باشد برمی خیزد و می گوید: «بحول اللّه تعالی و قوته أقوم و أقعد» و همچنین می گوید این را در برخواستن از رکعت چهارم.

و مخیر است در دو رکعت آخر میان حمد و تسبیح، و اگر تسبیح گوید می گوید: «سبحان اللّه و الحمد للّه و لا اله الا اللّه و اللّه أکبر» و أحوط آن است که أستغفر اللّه را ضم کند به قصد قربت، و اگر سه مرتبه بگوید أستغفر اللّه أکمل است.

و اگر سه مرتبه تسبیحات را بی اللّه أکبر در آخر الحاق کند ده تسبیح شود احتیاط است، اما به خصوص روایتی ندارد، و ظاهر همه خوب است. و اگر امام نماز جماعت باشد حمد بهتر است، و اگر منفرد باشد تسبیح أفضل است.

[سلام]

و بعد از تشهد آخر نماز باید سلام بگوید به قصد قربت، و بهتر آن است که چنین بگوید: «السلام علیک أیها النبی و رحمه اللّه و برکاته، السلام علینا و علی عباد اللّه الصالحین، السلام علیکم و رحمه اللّه و برکاته» و سلام اول داخل تشهد است و سنت است، و