بیست و پنج رساله فارسی صفحه 317

صفحه 317

و بنشیند و تشهد بخواند و سلام بگوید و شروع در نماز بعد از آن بکند (1).

دوم: آن که از کلام جمعی ظاهر می شود که اگر رکنی را در نافله فراموش کند تا به رکن دیگر داخل شود،

بر می گردد و آن رکن را به عمل می آورد، و أعمال بعد از آن را باز به عمل می آورد، و آنها که به این قول در فریضه قائل نشده اند احادیث را حمل بر نافله کرده اند.

سوم: آن که سوره در نافله اتفاقا شرط نیست،

و در فریضه مختلف فیه است و همچنین نافله را در حال اختیار نشسته و در راه رفتن و سواره می توان کرد و فریضه را بی ضرورت شرعی با این أحوال نمی توان کرد، و ابن أبی عقیل خواندن حمد را نیز در نافله لازم نمی دانند (2) و بی وجه است.

و بعضی درست ایستادن در سر برداشتن از رکوع، و درست نشستن در سر برداشتن از سجود را در نافله در کار نمی دانند «3»، و خلاف احتیاط است، اگر چه حدیثی فی الجمله دلالتی بر ثانی می کند، و أحوط آن است که همه آداب فریضه را در نافله رعایت کنند.

سیزدهم: [بحث ادا و قضای اجزاء]

فصل پنجم در بیان أحکام سجده سهو و سببی چند است که به آنها واجب می شود

فائده اول در بیان موجبات سجده سهو است

اول: سخن گفتن به دو حرف یا زیاده یا یک حرف تام الفائده است که دعا و ذکر قرآن نباشد،

و در این که این موجب سجده سهو است خلاف صریحی میان علما نیست، و أحادیث بسیار بر آن دلالت کرده است.

دوم: شک میان چهار و پنج است در نماز چهار رکعتی

چنانچه گذشت، و اگر چه در این فی الجمله خلافی نقل کرده اند اما نادر است، و أحادیث بسیار بر آن دلالت کرده است، و بعضی در شک میان چهار و شش یا زیاده نیز قائل به سجده سهو شده اند، و مشهور بطلان نماز است چنانچه گذشت.

سوم: آن است که تشهد اول را فراموش کند

و بعد از رکوع


1- تهذیب شیخ طوسی 2/ 189.
2- از کلام علامه رحمه اللّه در بعضی از کتب او ظاهر می شود که به عمل آوردن غیر رکن از واجبات نماز در نافله ضرور نمی داند. و در آن نظر است« منه».
کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه