بیست و پنج رساله فارسی صفحه 410

و بهتر آن است که این عبارت را نیز اضافه کند: لبیک بمتعه بعمره الی الحج. و اگر تلبیه کبیر را بخواند که در رساله دیگر مذکور است اولا است.

و مستحب است که بلند بگوید بعد از روانه شدن، و مکرر بگوید خصوصا در وقت بیدار شدن از خواب، و در وقتی که به بلندی بالا رود، یا به سراشیبی رود، یا به سواری رسد.

پس اگر به حج محرم شده باشد مکرر می گوید تا پسین (1) روز عرفه، و اگر احرام به عمره مفرده گرفته باشد از میقات وقتی که داخل حرم می شود قطع تلبیه می کند، و اگر از مکه به خارج حرم رفته باشد و احرام گرفته باشد می گوید تا وقتی که به بیند کعبه را.

و مستحب است که هر گاه احرام به حج از مکه گرفته باشد، چون به ابطح برسد آواز خود را به تلبیه بلند کند، و در حال احرام بگوید: اللهم حلنی حیث حبستنی. و این را نیز بگوید: ان لم تکن حجه فعمره.

سوم: پوشیدن جامه های احرام است،

به آن که یکی را لنگ کند، و می باید که از ناف تا زانو را به پوشاند موافق قول مشهور، و یکی را ردا کند. و می باید که هر دو دوش را به پوشاند، یا یک دوش را به آن ردا حمائل کند بنا بر مشهور، و احوط پوشیدن هر دو دوش است، و لازم نیست که همیشه پوشیده باشد.

و شرط است در این جامه احرام که حریر محض نباشد اگر مرد احرام بندد، و پوست و موی حیوانی نباشد که گوشت او را نخورند، و احوط آن است که زنان نیز حریر محض نپوشند، و احوط آن است که بسیار تنگ نباشد که زیر آن نمایان باشد خصوصا لنگ.