بیست و پنج رساله فارسی صفحه 420

مسجد الحرام است، و افضل آن مقام ابراهیم علیه السلام است، یا تحت میزاب، و وقت آن ماههای حج است، و افضل آن ماه ذی الحجه است، و افضل آن روز هشتم است بعد از زوال عقیب نماز ظهر.

و کیفیت احرام و محرمات و مکروهات و مقدمات، و جامه پوشیدن، و تلبیه گفتن به نحوی است که سابقا مذکور شد، مگر در نیت که آنجا نیت عمره تمتع می کند، و اینجا نیت حج می کند، به آن که چون غسل کند نیت کند که غسل احرام حج اسلام حج تمتع می کنم قربه الی اللّه.

و همچنین در احرامی پوشیدن نیت می کند که دو جامه احرام می پوشم در حج اسلام حج تمتع از جهت آن که بر من واجب است قربه الی اللّه.

و چون نیت حج می کند چنین می کند که حج می کنم حج اسلام حج تمتع از جهت آن که بر من واجب است قربه الی اللّه، و نیت احرام چنین می کند که احرام می گیرم به حج اسلام حج تمتع و تلبیات اربع می گویم از جهت عقد این احرام از جهت آن که واجب است این هر دو قربه الی اللّه، و بعد از آن بلافاصله تلبیه بگوید.

و چون بر قطا رسد که آن را مدعا می گویند و هنوز به ردم یعنی سد نرسیده تلبیه بگوید مرتبه دیگر احتیاطا، و چون مشرف بر ابطح شود به آواز بلند گوید استحبابا، و بهتر آن است که در حال احرام عبارت منقول را بخواند، و تلبیه کبیر را بگوید، و اگر تلبیه صغیر را بگوید مجزی است.

و متوجه منا شود، و در وقت توجه دعا بخواند، و با آرام تن و دل و تسبیح و تهلیل و ذکر حق سبحانه و تعالی روانه شود، و چون به منا رسد دعا بخواند، و در منا باشد و مشغول طاعت و عبادت الهی باشد.