بیست و پنج رساله فارسی صفحه 422

است که در شب وقوف کند و اگر چه اندکی باشد به شرطی که داند که اگر به عرفات می رود می تواند برگشت و مشعر را پیش از طلوع آفتاب دریافت، والا اکتفا می کند به وقوف مشعر.

و هر گاه کسی پیش از شام عرفات را دریابد و مشعر را درنیابد تا طلوع آفتاب باید که در مشعر توقف کند از طلوع آفتاب تا پسین، و حج او صحیح است.

و مستحب است که در وقوف با طهارت باشد و غسل کند پیش از ظهر، و بارهای خود را جمع کند، و هر چه موجب پراکندگی باشد از خود دور کند، تا دل او متوجه جناب مقدس الهی باشد، و نماز ظهر و عصر را در اول وقت بجا آورد با یک دیگر به یک اذان و دو اقامه، و وقوف کند در دست چپ کوه نسبت به کسی که از مکه آید، و در پائین کوه وقوف کند در زمین هموار، و رفیقان و اصحاب مجتمع باشند پهلوی یک دیگر، و فرجه در میان خود نگذارند، و بعد از نماز بر پای ایستد و مشغول دعا شود، و مکروه است که بالای کوه رود یا سواره یا نشسته وقوف کند.

و سنت است که روی به قبله کند و دل خود را متوجه حق سبحانه و تعالی سازد، و حمد و ثنای الهی بجا آورد، و تحمید و تهلیل کند، و صد نوبت اللّه اکبر، و صد نوبت الحمد للّه، و صد نوبت سبحان اللّه، و صد نوبت لا اله الا اللّه بگوید، و صد نوبت سوره قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ، و صد نوبت سوره إِنَّا أَنْزَلْناهُ، و صد نوبت آیه الکرسی بخواند، و صد نوبت صلوات بفرستد، و صد نوبت لا حول و لا قوه الا باللّه، و صد نوبت ما شاء اللّه لا قوه الا باللّه بگوید، و هفتاد مرتبه بگوید أسأل اللّه الجنه، و هفتاد مرتبه بگوید أستغفر اللّه و أتوب الیه.