بیست و پنج رساله فارسی صفحه 447

بگوید یا سعد

پس چون از نماز فارغ شود حمد و ثنای الهی بجا آورد و صلوات بر محمد و آل او به فرستد و بگوید:

اللهم انی اسألک ان تجعلنی ممن استجاب لک و آمن بو عدک، و اتبع امرک، فانی عبدک و فی قبضتک، لا اوقی الا ما وقیت، ولا آخذ الا ما اعطیت، و قد ذکرت الحج، فاسألک ان تعزم لی علیه علی کتابک و سنه نبیک، و تقوینی علی ما ضعفت عنه، و تسلم منی مناسکی فی یسر منک و عافیه، و اجعلنی من و فدک الذی رضیت و ارتضیت و سمیت و کنیت.

اللهم انی خرجت من شقه بعیده، و انفقت مالی ابتغاء مرضاتک، اللهم فتمم لی حجتی و عمرتی، اللهم انی ارید التمتع بالعمره الی الحج علی کتابک و سنه نبیک صلواتک علیه و آله، فان عرض لی عارض یحبسنی فحلنی حیث حبستنی، لقدرک الذی قدرت علی.

اللهم ان لم تکن حجه فعمره احرم لک شعری و بشری و لحمی و دمی و عظامی و مخی و عصبی من النساء و الثیاب و الطیب، ابتغی بذلک وجهک و الدار الاخره.

پس احوط آن است که اول نیت عمره بکند که عمره به فعل می آورم عمره اسلام عمره تمتع از جهت آن که واجب است قربه الی اللّه، پس قصد کند که احرام می گیرم و تلبیه می گویم در عمره اسلام عمره تمتع از جهت آن که واجب است قربه الی اللّه.

پس احتیاطا آهسته بگوید:

لبیک اللهم لبیک لبیک لا شریک لک لبیک، ان الحمد و النعمه لک و الملک لا شریک لک لبیک.

و سنت است که اضافه کند:

لبیک ذا المعارج لبیک لبیک داعیا الی دار السلام، لبیک لبیک غفار الذنوب، لبیک لبیک اهل التلبیه، لبیک لبیک ذا الجلال و الاکرام، لبیک لبیک تبدی ء و المعاد الیک،