بیست و پنج رساله فارسی صفحه 490

و اگر ایشان سلام کنند در جواب علیک بگوید.

و با ایشان شرکت نکنند، و مضاربه به ایشان ندهند، و واجب است که مأکولاتی که قابل تطهیر نباشد، مانند روغن و عرقها که ایشان ملاقات کرده باشند از ایشان نگیرند.

اگر چیزی باشد که قابل تطهیر باشد مانند جامه ها، اگر خشک از ایشان گیرند پاک است. و اگر ملاقات به رطوبت کرده باشند، بعد از گرفتن آب کشند.

و پوست و آنچه از پوست به عمل می آید، مانند کفش و چکمه و گوشت و چیزهائی که در طهارت و حلیت آنها تذکیه شرط است، از ایشان نمی توان گرفت.

و همچنین مایعاتی که در میان پوست جا کرده باشند، مانند روغن و دوشاب و شیره امله و هلیله، و امثال اینها که در میان دبه یا مشگ کرده باشند از ایشان نمی توان گرفت. و در این احکام سایر کفار از هنود و غیر ایشان با ایشان شریک اند، بلکه بدترند.

و ایضا بهتر آن است که حاکم مسلمانان مقرر فرماید که جمیع کفار در روز برف و باران از جاهای خود حرکت نکنند که مسلمانان را نجس می کنند.

و اگر بشنوند که ایشان به مسلمانی دشنام داده اند، یا اهانت رسانیده، منع و زجر و تأدیب کنند، و ایشان را بر مسلمانان مسلط نگردانند، و مسلمانان را نیز تأکید کنند که به عبث اهانت به ایشان نرسانند.

و اگر میان ایشان و مسلمانان منازعه باشد، باید حاکم شرع مسلمانان میان ایشان حکم کند. و اگر با یک دیگر نزاعی داشته باشند، مشهور آن است که حاکم مسلمانان مخیر است میان آن که