بیست و پنج رساله فارسی صفحه 495

پس ایشان مشغول کشتی گرفتن شدند، و حضرت فاطمه علیها سلام پی کاری بیرون رفتند، چون برگشتند شنیدند که حضرت رسول صلی اللّه علیه و آله می فرماید: ای حسن بگیر حسین را و بر زمین انداز.

حضرت فاطمه سلام اللّه علیها فرمود: ای پدر چه عجب است که بزرگ تر را ترغیب می فرمائی که کوچک تر را بر زمین افکند.

حضرت فرمود: ای دختر اینک جبرئیل می گوید ای حسین حسن را بینداز، من در برابر او چنین می گویم (1).

و در فقه الرضا علیه السلام منقول است: زنهار چوگان بازی مکن که در آن حال شیطان با تو می تازد و فرشتگان از تو نفرت می کنند، و اگر کسی در آن حال چهار پایش بسر آید و او بمیرد به جهنم می رود (2).

و بدان که در گرو بستن مطلقا شرط است که آن مالی را که قرار می کنند برای کسی قرار کنند که پیشی گیرد، پس اگر از برای آن کسی قرار کنند که پس مانده است جایز نیست.

و همچنین اگر از برای کسی قرار کنند که با ایشان در عمل شریک نباشد جایز نیست، چنانچه متعارف است که دو کس با یک دیگر گرو می بندند و دو کس تیر می اندازند یا اسب می تازند.

و اگر امام از بیت المال مسلمانان قرار کند که هر یک بیشتر می رود یا بیشتر می زند این قدر می دهم جایز است.

و همچنین جایز است اگر کسی مالی بدر آورد و بگوید که این مال از کسی است که بیشتر برود از این دو کس که می تازند جایز است.