- تقدیم 1
- پیشگامان اسلام 8
- موقعیت پیشگامان 9
- تابعین چه اشخاصی بودند ؟ 10
- آیا همه صحابه افراد صالحی بودند؟ 14
- توبه و جبران 18
- با صادقان باشید 22
- آیا منظور از صادقین ، تنها معصومان است ؟ 24
- کسب علم و دانش ، واجب کِفایی است 27
- جواز "تقلید" با استفاده از آیه " نَفْر" 28
- جهاد با جهل و نادانی و جهاد با دشمنان 29
- تأثیر آیات قرآن بر دل های آماده و آلوده 30
- آخرین آیات قرآن مجید 33
- سوره یُونُس 38
- خداشناسی و معاد 43
- انسان شناسی درنگاه قرآن 58
- دورنمای زندگی دنیا 63
- روسفیدان و روسیاهان 66
- عظمت و حقانیت دعوت قرآن 76
- جلوه تازه ای از اعجاز قرآن 79
- جهل و انکار 86
- در تحقق مجازات الهی برای مجرمین تردید نکنید 88
- عمل به محتوای قرآن باعث درمان دردهای شماست 90
- مراحل چهارگانه تربیت و تکامل انسان 92
- آیا قلب ، کانون احساسات است ؟ 93
- خدا همه جا ناظراست، مراقب باشید 95
- منظور از "بشارت" در این آیه چیست ؟ 103
- اولیاء خدا از دیدگاه روایات 104
- شب آرامش بخش و روز روشنی آفرین 108
- گوشه ای از مبارزات نوح 109
- رسولان بعد از نوح 112
- آیا پیامبر تردید داشت ؟ 115
- تنها یک گروه به موقع ایمان آوردند 119
- ماجرای ایمان آوردن قوم یونس 120
- تربیت و اندرز 124
- قاطعیت در برابر مشرکان 125
- آخرین سخن سوره یونس 128
- سوره هُود 131
- چهار اصل مهم در دعوت انبیاء 132
- پیوند دین و دنیا 134
توضیح این که ؛ شک نیست که علم فقه با وسعتی که امروز دارد ، در آن زمان وجودنداشت و مسلمانان به راحتی مسائل را از پیامبر صلی الله علیه و آله می آموختند ، ولی با این حال چنان نبوده که همه بزرگان اسلام در حکم مسأله گویان زمان ما باشند ، زیرا بسیاری از آن ها به عنوان قضاوت و یا امارت به نقاط دیگر می رفتند و طبعا مسائلی پیش می آمد که عین آن را از پیامبر صلی الله علیه و آله نشنیده بودند ولی در عمومات و اطلاقات آیات قرآن مجید وجود داشت ، مسلما آن ها با تطبیق کلیات بر جزئیات و به اصطلاح علمی « رد فروع به اصول » و « رد اصول به فروع » ، احکام آن ها را درک می کردند و این یک نوع اجتهاد ساده بوده است .
مسلما این کار و امثال آن در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله بوده و به همین دلیل ریشه اصلی اجتهاد در میان صحابه و یاران وجود داشت ، هرچند همه یاران و اصحاب در این حد نبودند .
و از آن جا که آیه فوق یک مفهوم عام دارد ، هم قبول گفتار مسأله گویان را شامل می شود و هم قبول قول مجتهدان را و به این ترتیب باعموم آیه می توان استدلال برجواز تقلیدکرد .
جهاد با جهل و نادانی و جهاد با دشمنان
مسأله مهم دیگری که از آیه می توان استفاده کرد ، احترام و اهمیت خاصی است که اسلام برای مسأله « تعلیم » و « تعلّم » قائل شده است ، تا آن جا که مسلمانان را ملزم می سازد که همه در میدان جنگ شرکت نکنند ، بلکه گروهی بمانند و معارف اسلام را بیاموزند .
یعنی جهاد با جهل همانند جهاد با دشمن بر آن ها فرض است و