جستجوی حقیقت صفحه 72

برای چه در سقیفه بنی ساعده سخنان رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) در غدیرفراموش شد ؟

ج: نویسنده گوید: علت توجه نکردن آنان به غدیر این بود که اهل سقیفه کلاً از منافقین بودند و از ولایت امیرالمؤمنین(علیه السلام) کراهت داشتند و برخی از آنان اصحاب صحیفه و اصحاب عقبه بودند و هدف آنان عمل کردن به آن صحیفه و عهدنامه­ای بود که در آن نوشته بودند: «هرگز نخواهند گذارد که بعد از رسول­خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) علی­بن­ابیطالب علیه السلام به خلافت برسد» بلکه آنان به خاطر کینه و عداوتی که با امیرالمؤمنین(علیه السلام) داشتند، در غدیر نیز با نفاق با آن حضرت بیعت نمودند و در بازگشت رسول­خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) از حجّه­الوداع بنا داشتند شتر آن حضرت را فراری بدهند و او را هلاک کنند، که حذیفه و عمّار آنان را شناختند و حذیفه به امر رسول­خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) آنان را معرفی نکرد و لکن عمّار آنان را معرفی نمود، و از چنین کسانی انتظار نبود که در سقیفه یادی از غدیرخمّ به کنند.

صاحب کتاب مختصر بصائرالدجات - حسن بن سلیمان حلّی - با سند خود از ابوبصیر نقل نموده که گوید: به امام باقر(علیه السلام) گفتم: من از موالی و شیعیان شما هستم و ضعیف و نابینا می­باشم، شما برای من بهشت را ضمانت کنید. امام باقر(علیه السلام) فرمود: آیا می­خواهی ائمه اهل­البیت(علیهم­السلام) و غیر آنان [از مخالفین] را ببینی؟ گفتم: برای شما که زحمتی ندارد، هر دو گروه را به من نشان بدهید. فرمود: آیا دوست می­داری آنان را ببینی؟ گفتم: چگونه دوست نمی­دارم؟ پس دست خود را بر صورت من کشید ومن همه ائمه(علیهم­السلام) را نزد او دیدم و سپس اصحاب سقیفه را دیدم که در آنجا نشسته بودند تا این که فرمود:

ای ابوبصیر چشم بینداز ببین چه می­بینی؟ ابوبصیر گوید: به خدا سوگند من جز سگ و خوک و بوزینه چیزی را ندیدم، و گفتم: این خلق مسخ شده کیانند؟ فرمود: این­ها همین اکثریّت مردم هستند [که ما را نپذیرفتند] و شیعیان ما هرگاه [به چشم باطن] نگاه کنند مخالفین خود را همین­گونه می­بینند. سپس فرمود: ای ابوبصیر اگر دوست می­داری بینا باشی من تو را رها می­کنم و حساب تو با خدا خواهد بود، و اگر دوست می­داری که من برای تو ضمانت بهشت نمایم، من تو را به حال اوّل برمی­گردانم؟ پس من گفتم: نیازی به دیدن