جامع عباسی ( طبع قدیم ) صفحه 21

دفن نمایند و اگر کمتر از چهار ماهه باشد در لته پیچند و بی غسل دفن نمایند

فصل: آن چه متعلّق به میّت است‌

اشاره

فصل: آن چه متعلّق به میّت است

از وقتی که از کفن کردن او فارغ شوند تا وقتی که او را به خاک سپارند چهل و هفت امر است پنج امر واجبست و سی و سه امر سنّت و نه امر مکروه‌

امّا پنج امر واجب‌

امّا پنج امر واجب

اوّل نماز کردن بر میّت به طریقی که در کتاب نماز مذکور خواهد شد.

دوّم نقل کردن او به جانب قبر و اگر در دریا بمیرد و خشکی متعذّر باشد در خم یا صندوقی گذارند و سر آن را محکم سازند و اگر خم و صندوق نباشد چیزی سنگینی برو بندند و در این دو صورت به طریقی که در لحد می‌گذارند رو بقبله کرده در دریا اندازند.

سیّم آن که او را در قبر بر جانب راست رو بقبله بخوابانند نه به طریقی که در وقت احتضار مذکور شد امّا اگر زن ذمیّه بمیرد و فرزندی از مسلمان در شکم داشته باشد و آن فرزند نیز مرده باشد باید که چون او را دفن کنند پشت او را بقبله کنند بجهة آن که روی طفل در شکم مادر به جانب پشت مادر است.

چهارم آن که قبر را به نوعی به پوشانند که بدن میّت از جانوران محفوظ باشد و بوی عفونت او بیرون نیاید.

پنجم آن که زمین قبر مباح باشد پس اگر ظاهر شود که در زمین غصبی دفن شده و صاحب زمین بآن راضی نشود واجب است که میّت را به جای دیگر نقل کنند

و

امّا آن سی و سه امر که سنّت است‌

امّا آن سی و سه امر که سنّت است

اوّل آن که جماعتی که تشییع جنازه می‌کنند از عقب جنازه روند یا از دو جانب او و در پیش جنازه نروند.

دوّم برداشتن جنازه به تربیع یعنی دوش راست میّت را به دوش راست برداشتن و چند قدم رفتن و بعد از آن پای راست را به دوش راست برداشتن و چند قدم رفتن و بعد از آن بهمان طریق پای چپ را به دوش چپ برداشتن و بعد دوش چپ او را به دوش چپ برداشتن.

سیّم آن که چون جنازه را بیند این دعا بخواند اللَّه اکبر هذا ما وعدنا اللَّه و رسوله و صدق اللَّه و رسوله اللَّهمّ زدنا ایمانا و تسلیما الحمد للّه الّذی تعزّز بالقدرة و قهر العباد بالموت و البقاء (و الفناء) الحمد للّه الّذی لم یجعلنی من السّواد المخترم.

چهارم آن که مقبره نزدیک را ترجیح دهند بر مقبره دور مگر آن که در مقبره دور شخصی از صلحا و اکابر دین مدفون باشد.

پنجم آن که عمق قبر بمقدار قدّ آدمی باشد و اگر تا چنبر کردن باشد سنّت بفعل می‌آید.

ششم لحد در قبر کندن مگر آن که زمین بسیار نرم باشد و ترسند که قبر فرو ریزد.

هفتم آن که لحد به جانب قبله باشد.

هشتم آن که فراخ باشد آن قدر که در آن توان نشست.

نهم آن که میّت را در جانب پای قبر لمحه‌ای بگذارند و بعد از آن دو قدم به جانب قبر نقل نمایند و لمحه‌ای بگذارند و باز نوبت دیگر نقل کنند و لمحه‌ای بگذارند و بعد از آن