جامع عباسی ( طبع قدیم ) صفحه 23

إمامک و لا تخف و لا تحزن فقل فی جوابهما اللَّه ربّی و محمّد نبیّی و الإسلام دینی و القرآن کتابی و الکعبة قبلتی و علیّ إمامی و الأوصیاء المذکورون من بعده أئمّتی و حججی و أشهد أنّ الموت حقّ و القبر حقّ و سؤال منکر و نکیر فی القبر حقّ و البعث حقّ و النّشور حقّ و الحساب حقّ و الکتاب حقّ و المیزان حقّ و الصّراط حقّ و الجنّة حقّ و النّار حقّ و أنّ الوقوف بین یدی اللَّه تعالی حقّ هذا اعتقادی علیه حیّیت و علیه متّ و علیه أبعث إن شاء اللَّه تعالی.

و اگر میّت زن باشد به جای یا عبد اللَّه اذکر العهد یا أمة اللَّه اذکر العهد بگوید و به جای یا عبد اللَّه إذا جاءک یا أمة اللَّه و کاف جاءک و باقی کافهای خطاب را مکسور بخواند، و به جای فقل و لا تخف و لا تحزن فقولی و لا تخافی و لا تحزنی بگوید.

بیست و یکم لحد را به خشت خام و گل پوشیدن.

بیست و دوّم در وقت لحد پوشیدن این دعا بخواند: اللَّهمّ صل وحدته و أنس وحشته و آمن روعته و اسکن إلیه من رحمتک رحمة تغنیه بها عن رحمة من سواک فإنّما رحمتک للطّالبین.

و اگر میّت زن باشد ضمیر مؤنّث به جای مذکّر بیاورد.

بیست و سیّم آن که حاضران غیر اقوام میّت خاک را به پشت دست بر قبر ریزند.

بیست و چهارم آن که در وقت خاک ریختن بگویند إنّا للّه و إنّا إلیه راجعون.

بیست و پنجم آن که قبر را بمقدار چهار انگشت تا یک وجب بلند سازند.

بیست و ششم آن که بر روی قبر ریگ بریزند و اگر ریگ سرخ باشد ثواب آن بیشتر است.

بیست و هفتم آن که نشانه بر سر قبر میّت نصب نمایند.

بیست و هشتم آن که آب بر روی قبر بریزند باین طریق که از سر گرفته به جانب پا آیند و از جانب پا به جانب سر باز کردند و آن چه از آب بماند در وسط ریزند و باید که ریختن آب از اوّل تا آخر منقطع نشود.

بیست و نهم آن که شخصی که آب می‌ریزد رو بقبله باشد.

سی‌ام آن که بعد از آب ریختن حاضران کف دست بر قبر گذارند به حیثیتی که نشان انگشتان بر قبر بماند سی و یکم آن که در وقت دست بر قبر نهادن رو بقبله کنند.

سی و دوم آن که در آن وقت سوره إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ هفت نوبت بخوانند و بعد از آن این دعا را یک نوبت بخوانند اللَّهمّ جاف الأرض عن جنبیه و اصعد إلیک روحه و لقّه منک رضوانک و اسکن قبره من رحمتک ما تغنیه من رحمة غیرک.

و اگر میّت زن باشد به جای ضمیر مذکّر ضمیر مؤنّث بیاورد.

سی و سیّم آن که ولیّ میّت یا شخصی به رخصت او بعد از رفتن حاضران به او از بلند تلقین میّت کند بطریق تلقین در قبر

و

امّا آن نه امر که مکروه است‌

امّا آن نه امر که مکروه است