جامع عباسی ( طبع قدیم ) صفحه 98

شتر زکاة نیست و تا به بیست و شش شتر نرسد زکاة هر پنج شتر یک رأس گوسفند است.

و چون به بیست و شش رسد زکاة آن یک نفر شتر ماده است که یک سال تمام کرده باشد و داخل سال دویّم شده باشد.

و چون به سی و شش رسد زکاة آن یک نفر شتر ماده است که داخل سال سیّم شده باشد.

و چون به چهل و شش رسد زکاة آن یک نفر شتر ماده است که در سال چهارم داخل شده باشد.

و چون به شصت و یک رسد زکاة آن یک نفر شتر ماده است که در سال پنجم داخل شده باشد.

و چون به هفتاد و شش رسد زکاة آن دو نفر شتر ماده است که داخل در سال سیّم شده باشد.

و چون به نود و یک رسد زکاة دو نفر شتر ماده است که در سال چهارم داخل شده باشد.

و چون به صد و به صد و بیست و یک رسد «1» زکاة آن در هر چهل نفر یک شتر ماده است که در سال سیّم داخل شده باشد.

و در هر پنجاه نفر یک نفر شتر ماده است که در سال چهارم داخل شده باشد.

و گاو تا سی نرسد زکاة ندارد و چون به سی رسد زکاة آن یک فرد گوساله است خواه نر و خواه ماده که در سال دویّم داخل شده باشد.

و چون به چهل رسد زکاة یک فرد گوساله است که در سال سیّم داخل شده باشد.

و گوسفند تا به چهل نرسد زکاة ندارد و چون به چهل رسد زکاة یک رأس گوسفند است.

و چون به صد و بیست و یک رسد زکاة دو رأس گوسفند است.

و چون به دویست و یک رسد زکاة سه رأس گوسفند است.

و چون به سیصد و یک رسد زکاة چهار رأس گوسفند است.

و چون به چهار صد رسد زکاة در هر صد رأس یک رأس است.

و هر عددی که مذکور شد از شتر و گاو و گوسفند آن را در شرع نصاب گویند.

و هر چه در ما بین دو نصاب واقع است زکاة ندارد.

و گوسفندی که به زکات داده می‌شود واجبست که کمتر از هفت «2» ماهه نباشد و بیمار و عیبناک و لاغر و آبستن «3» نباشد.

و اگر تازه زاییده باشد تا پانزده روز نگذرد به زکات نمی‌توان داد

فصل پنجم در مستحقّان زکاة

فصل پنجم در مستحقّان زکاة

و ایشان هشت فرقه‌اند:

اوّل و دوّم فقرا و مساکینند یعنی کسانی که مالک قوت یک ساله خود و عیال خود نباشد و کسبی و صنعتی نداشته باشد که بآن وفا کند بشرط آن که سیّد نباشد مگر آن که زکاة دهنده سیّد باشد چه زکاة سیّد بر سادات رواست.

سیّم جماعتی‌اند که حاکم شرع ایشان را به واسطه اخذ زکاة از مردم و ضبط محاسبه و قسمت آن تعیین نموده باشد و شرط نیست که این جماعت فقرا و مساکین باشند پس هر چند مالدار

__________________________________________________
(1) احوط آنست که بهر یک از چهل و پنجاه که تمام عدد را می‌گیرد یا کمتر باقی می‌ماند بآن حساب کند بس در صد و بیست و یک اختیار چهل و در صد و پنجاه مثلا اختیار پنجاه نمایند إن شاء اللَّه تعالی و در گاو نیز رعایت این احتیاط را مرعی دارند صدر دام ظلّه العالی
(2) و احوط آنست که کمتر از یک ساله نباشد صدر دام ظله العالی
(3) علی الاحوط و در تازه زاییده احوط گذشتن دو راه است بر او و قوچ و گوسفندی که مهیّا از برای خوردن نموده‌اند ندهند صدر دام ظلّه العالی