مناسک عمره مفرده با حواشی مراجع تقلید صفحه 203

ص: 216

سپس به عدد، یقین حاصل نماید و سعی را به پایان برساند، سعی اوصحیح است. (1)

شک در نقیصه‌

598 892- اگر در مروه شک کند که هفت دفعه رفت و آمد کرده یا زیادتر؛ مثل این‌که بین هفت و نُه شک کند، اعتنا نکند؛ و اگر قبل از رسیدن به مروه، شک در هفت و کمتر نماید، ظاهراً سعی او باطل است و همچنین است هر شکی که به کمتر از هفت تعلق بگیرد.

شک بین 7 و 9 قبل از مروه‌

599 893- قبل از رسیدن به مروه، شک بین هفت و نه، مبطل سعی است.

شک در بجا آوردن اصل سعی‌

600 894- اگر طواف را در روزی بجا آورد و روز بعد شک کند که سعی کرده است یا نه، بناگذاری بر آوردن، (2)بعید نیست، گرچه احتیاط در آوردن (3) است، مگر آن‌که بعد از تقصیر شک کند، که در اینصورت لازم نیست سعی کند.

1- آیة اللَّه تبریزی: با شک در عدد اشواط سعی باطل می‌شود و باید سعی را اعاده کند.

آیة اللَّه خویی: وظیفه‌اش تجدید و از سر گرفتن سعی بوده و سعی در حال شک و ادامه آنصحیح و مجزی نبوده، لذا احتیاط اعاده سعی است. آراء المراجع، چاپ سوم،ص 302.

آیات عظامصافی، گلپایگانی، مکارم: درصورتی که به رجاء کشف حال ادامه داده باشد. مجمع المسائل 1/ 488.

آیة اللَّه فاضل: در فرض مذکورصحّت سعی محلّ اشکال است واحتیاط واجب در اعاده است.

2- آیة اللَّه بهجت: شک بعد از وقت است.

آیة اللَّه خویی: فتوای ایشان در این مسأله روشن نیست و لذا احتیاط به اعاده طواف و نماز و اتیان سعی است.

آیة اللَّه سیستانی: احتیاط واجب اتیان به سعی است، ولی اعاده طواف و نماز آن لازم نیست، مگر احتمال بدهد عمداً سعی را تأخیر انداخته که در اینصورت احتیاط واجب اعاده طواف و نماز هم هست.

3- آیة اللَّه تبریزی: احوط اعاده طواف و نماز و اتیان به سعی است.

آیة اللَّه فاضل: اگر چیزی که مشکوک است، تأخیر انداختن سعی بدون عذر است، بعید نیست بناگذاری بر آوردن، اگرچه احتیاط مستحب در آوردن است و اگر چیزی که مشکوک است، تأخیر با عذر باشد. در اینصورت وجهی برای بناگذاری بر این‌که آورده شده نیست.

آیة اللَّه مکارم: این احتیاط ترک نشود.