مناسک عمره مفرده با حواشی مراجع تقلید صفحه 213

ص: 226

تقصیر در اثنای سعی‌

611 913- اگر کسی در اثنای سعی، عمداً تقصیر نماید، باید سعی را تمام نماید و تقصیر را اعاده کند؛ ولی اگر این کار از روی نسیان یا جهل باشد، اعاده تقصیر لازم نیست؛ (1) و اگر از اولِ سعی، قصد هفت شوط نداشته است، باید سعی را اعاده کند. (2)

حکم تقصیر بعد از نماز طواف‌

612 914- اگر شخصی جهلًا یا سهواً بعد از طواف و نماز طواف، تقصیر کند و سعی را بجاآورد و دوباره تقصیر نماید، چیزی بر او نیست. (3)

شک در صحت تقصیر

613 915- اگر کسی بعد از تقصیر، درصحت آن شک کند، اگر در حال عمل، عالم به مسأله و ملتفت بوده، به شک خود اعتنا نکند. (4)

1- آیة اللَّه بهجت: احتیاطاً تقصیر را اعاده کند. و در مورد کفّاره به آنچه در ذیل مسأله 895 ذکر شدمراجعه شود.

آیة اللَّه خویی: تقصیر را اعاده کند و اگر به اعتقاد فراغ از سعی بوده، در عمره تمتع باید یک گاو کفّاره بدهد.

آیة اللَّهصافی، آیة اللَّه گلپایگانی: احتیاطاً تقصیر را اعاده کند

2- آیة اللَّه فاضل: اگر عمداً تقصیر نموده، باید سعی را تمام کند و تقصیر را اعاده نماید، ولی از روی جهل و نسیان، احوط اعاده تقصیر است.

آیة اللَّه تبریزی: درصورت نسیان و جهل نیز، باید تقصیر را اعاده کند.

آیة اللَّه سیستانی: اعاده تقصیر در هرصورت لازم است و اگر تقصیر از روی فراموشی بقیه اشواط سعی باشد باید به احتیاط واجب تقصیر را اعاده کند و یک گاو کفّاره بدهد.

آیة اللَّه مکارم: احتیاط اعاده تقصیر است و در هر حال کفّاره ندارد.

3- آیة اللَّه سیستانی: اگر در عمره تمتع سعی را فراموش کند و پس از نماز طواف تقصیر کند، بنابر احتیاط یک گاو کفّاره بدهد و در غیر اینصورت چیزی بر او نیست.

4- آیات عظام تبریزی، خامنه‌ای، خویی: درصورتی که احتمال التفات در حال عمل را بدهد، اعتنا نکند.

آیة اللَّه سیستانی: به هر حال اشکال ندارد.