مناسک عمره مفرده با حواشی مراجع تقلید صفحه 37

ص: 50

اوصحیح نیست؛ و اگر عمدی نبوده و از روی فراموشی یا ندانستن مسأله بوده،صحت عمل بعید نیست. (1)

عدم جواز تأخیر تلبیه‌

98 329- تأخیر لبیک واجب از میقات، جایز نیست(2)و درصورت تأخیر، باید به‌دستوری که در مسأله 262 ذکر شد، عمل شود.

استحباب تکرار تلبیه‌

99 330- تکرار تلبیه و زیاد گفتن آن هر قدر ممکن باشد، مستحب است؛ و برای هفتاد مرتبه گفتن، ثواب زیادی ذکر شده است؛ و جهت تکرار، گفتن «لَبَّیْکَ اللَّهُمَّ لَبَّیْک» یا «لَبَّیْک» کافی (3)است.

زمان قطع تلبیه‌

2/ 99 2/ 330- کسی که از داخل حرم خارج شده و در ادنی الحل محرم شده، با مشاهده کعبه تلبیه را قطع و کسی که ابتداءً در خارج حرم بوده و محرم شده، با ورود به حرم، تلبیه را قطع می‌نماید.

وقف به حرکت و وصل به سکون در تلبیه‌

100 331- وقف به حرکت و وصل به سکون در تلبیه، چه حکمی دارد؟ (4)

1- آیة اللَّه بهجت: به مسأله 262 و 324 و 240 در مناسک محشی مراجعه شود.

برای اطلاع از نظریه مراجع، به ذیل مسأله 262 مراجعه شود.

آیة اللَّه تبریزی، آیة اللَّه خویی: اگر در احرام عمره بوده،صحّت عمل او خالی از اشکال نیست و باید احتیاط کند.

آیة اللَّه سیستانی: اگر به مقدار تمکن تلبیه را گفته است و غلط بودن آن به حدی نبوده است کهصدق تلبیه نکند، چیزی بر او نیست. در غیر اینصورت، اگر در احرام عمره باشد بنابر احتیاط واجب عمل باطل است و اگر در احرام حج باشدصحیح است.

2- آیة اللَّه خویی: کسی که می‌خواهد از راه مدینه به حج برود، بهتر است گفتن تلبیه را تا رسیدن به بیداء جایی که یک میل با ذوالحلیفه به طرف مکّه فاصله دارد تأخیر بیندازد و در آنجا تلبیه بگوید و کسی که از راه دیگر به حج می‌رود تلبیه را پس از قدری راه رفتن بگوید.

3- آیة اللَّه مکارم: به‌قصد رجاء.

4- آیةاللَّه بهجت: با نماز فرقی ندارد که وصول به سکون، جایز؛ و وقف به حرکت عمداً، تکلیفاً جایز نیست.

آیة اللَّه خامنه‌ای: تلبیه باید نزد اهل لسانصحیح باشد.

آیات عظام: تبریزی، سیستانی،صافی، فاضل و مکارم: مانعی ندارد بهتر رعایت است.

آیة اللَّه نوری: احتیاط واجب در مراعات است.