مناسک عمره مفرده با حواشی مراجع تقلید صفحه 42

ص: 55

فصل پنجم: محرّمات احرام‌

میزان ثبوت کفّاره در محرّمات احرام‌

103 335- کسی که با جهل، یا نسیان حکم یا موضوع و یا غفلت، محرّمات احرام را مرتکب شود، کفّاره بر او واجب نمی‌شود، مگرصید که در هرصورت کفّاره دارد؛ پس در غیرصید، ارتکاب عمدیِ محرّمات کفّاره دار، موجب ثبوت کفّاره است. (1)

1- محرّمات مشترک بین مردان و زنان‌

1- شکار

اشاره

اول- شکار (2)صحراییِ وحشی، مگر درصورت ترس از آزار آن.

104 336- خوردن گوشت شکار، بر محرم حرام است؛ چه خودش آن را شکار کند یا غیر او، و چه محرم شکار کند یا غیر محرم. (3)105 337- نشان دادن شکار به شکارچی، و همین طور کمک به او به هر نحوی، حرام است.

106 338- اگر مُحرمیصید را ذبح کند- بنابر مشهور- در حکم (4) میته است؛ و بنابر احتیاط

1- تذکر: در برخی موارد دیگر از قبیل مقاربت با فراموشی طواف فریضه یا سعی، و دست بر ریش کشیدن و روغن مالی با جهل، مطابق برخی فتاوی کفاره ذکر شده است که در جای خود بدان اشاره شده است.

2- آیة اللَّه سیستانی: شکار و کشتن حیوانات مگر مواردی که در مناسک استثناء شده است.

3- آیة اللَّه سیستانی: حتی اگر غیر محرم آن را در غیر حرم شکار کرده باشد.

آیة اللَّه مکارم: خواه قبل از احرام خودش شکار کرده باشد یا نه.

4- آیة اللَّهصافی، آیة اللَّه گلپایگانی: میته است.

آیة اللَّه فاضل: ایشان بین ذبح و شکار با تیر تفضیل دارند به مناسک مراجعه شود.