مناسک عمره مفرده با حواشی مراجع تقلید صفحه 74

ص: 87

ثبوت کفاره با اضطرار به دوختنی‌

241 500- پوشیدن لباس دوخته در فرض نیاز، جایز است، ولی کفّاره دارد؛ (1) و اضطرار به پوشیدن لباسهای متعدد، موجب سقوط کفّاره نیست. (2)

تکرار کفاره‌

242 501- اگر یک نوع لباس بپوشد، مثل پیراهن، و کفّاره بدهد و پیراهن دیگری بپوشد، یا آن را که پوشیده بکند و باز بپوشد، باید برای دفعه دیگر نیز کفّاره بدهد. (3)

43 502- اگر چند لباس از یک نوع بپوشد- مثل چند قبا یا پیراهن- چه در یک مجلس، یا چند مجلس، (4)بنابر احتیاط واجب، برای هر یک کفّاره بدهد. (5)

21- پوشیدن آنچه تمام روی پا را می‌گیرد

اشاره

244 بیست و یکم- پوشیدن کفش و جوراب و هرچه تمام روی پا را می‌گیرد. (6)

1- آیة اللَّه بهجت: مگر درصورتی که إزار نداشته و شلوار بپوشد که در وجوب فدیه تامّل است. مناسک‌شیخ،ص 20 و 21.

آیات عظام تبریزی، خامنه‌ای، خویی، سیستانی: بنابر احتیاط واجب باید یک گوسفند بدهد.

2- آیات عظام: تبریزی، خامنه‌ای، خویی، سیستانی: بنا بر احتیاط درصورت اضطرار به پوشیدن لباس هم کفّاره دارد.

آیة اللَّه خویی، آیة اللَّه سیستانی: بنابر احتیاط. مناسک، مسأله 245.

آیة اللَّه مکارم: مگر این‌که موجب عسر و حرج شود.

3- آیةاللَّه خویی: فتوای معظّم له در دست نیست.

4- آیة اللَّه بهجت: اگر یک دفعه پوشیدنصدق کند. مستفاد از مناسک شیخ،ص 20.

5- آیة اللَّه تبریزی: درصورتی که چند لباس بپوشد ولو از یک نوع باشد، باید به تعداد آنها کفّاره بدهد.

آیة اللَّه خامنه‌ای: اگر تعددصدق کند برای هر مورد یک کفاره بدهد.

آیة اللَّه خویی: فتوای معظّم له در دست نیست.

آیة اللَّه فاضل: چنانچه چند لباس از یک نوع را یک دفعه یعنی پشت سر هم و بدون فاصله بپوشد، فقط یک کفّاره واجب می‌شود.

آیة اللَّه گلپایگانی، آیة اللَّهصافی: برای پوشیدن جنس دوخته در احرام عمره، یک کفّاره و در احرام حج نیز یک کفّاره کافی است. مجمع المسائل، ج 1،ص 461،- مسأله 20.

آیة اللَّه مکارم: مگر این‌که موجب عسر و حرج شود.

6- آیة اللَّه بهجت: بلکه مطلقاً باصدق لبس و پوشیدن علی الأحوط. مناسک شیخ،ص 21.

آیة اللَّه خامنه‌ای: مرد محرم نباید چکمه و جوراب بپوشد و احتیاط واجب آن است که از پوشیدن هر چیزی که تمام روی پا را می‌پوشاند- مانند کفش و گیوه و امثال آن- اجتناب کند. لکن اگر لباس احرام یا پتو و امثال آن را روی پا بیندازد اشکال ندارد.

آیة اللَّه تبریزی: احوط نپوشیدن هر چیزی است که تمام پشت پا را بپوشاند.

آیة اللَّهصافی، آیة اللَّه گلپایگانی: و احتیاط آن است که از پوشیدن چیزی که قسمتی از روی پا را هم بپوشاند نیز خودداری کند ولی بند نعلین اشکال ندارد.

تذکر: از تقیید حرمت، بهصدق پوشیدن، استفاده می‌شود که افتادن حوله احرامی و پتو روی پا هنگام خواب و غیر آن، اشکال ندارد.