- [پیش در آمد] 1
- مقدّمه 2
- اشاره 4
- فلسفه شهادت 4
- چرا امام حسین علیه السلام فراموش نمیشود؟ 6
- چه کسی در قیام کربلا پیروز شد؟ 12
- چراسوگواری میکنیم؟! 14
- اشاره 18
- احکام عزاداری 18
- فلسفه عزاداری 20
- مجالس و دستهجات عزاداری 26
- اشاره 26
- شرکت در مجالس 28
- کیفیّت مجالس عزاداری 30
- انجام و ترک واجبات 33
- دستهجات عزاداری 34
- وقت نماز و عزاداری 35
- استفاده از طبل و سنج 36
- استفاده از موسیقی 38
- عَلَم و علامت 38
- سینهزنی و زنجیرزنی 41
- قمهزنی و تیغزنی 43
- نحوه گریه بر ائمه علیهم السلام 47
- لطمه زنی 47
- لباس مشکی 49
- شال سبز برای غیر سادات 50
- اشاره 52
- شبیهخوانی و مقتلخوانی 52
- تعزیه 54
- ساخت ماکت و سَمبُل 56
- اشعار، مدیحه و نوحه 58
- اشاره 58
- کیفیّت 60
- غلوّ 64
- زبان حال 65
- بیان خواب 66
- عزاداری بانوان 68
- اشاره 74
- ادعیه و زیارات 74
- زیارت عاشورا 76
- زیارت ناحیه مقدّسه 78
- کار در هنگام دعا 79
- ذکر مصیبت در اثنای دعا 79
- اشاره 80
- خرافات در عزاداری 80
- پرهیز از خرافات 82
- تصاویر منسوب به ائمّه اطهار علیهم السلام 85
- اشاره 86
- اموال و هزینههای هیئت 86
- جمعآوری پول 88
- اموال هیئت 88
- اجرت مدّاحان 89
- موقوفات و نذورات 90
- اشاره 90
- عدم توانایی بر انجام نذر 92
- نذر صحیح 92
- عملی نبودن نذر 93
- استفاده از نذرهای مشکوک 95
- تغییر نذر 95
- فروش نذورات 97
- مصرف نذر در موارد دیگر 98
- فراموش کردن نذر 101
- استفاده شخصی از نذر 101
- نذر، کفّاره روزه محسوب نمیشود 102
- نذر اموات 102
- ایّام عزاداری 104
- اشاره 104
- ایّام فاطمیّه 106
- محرّم و صفر 107
- کار و تفریح در ایّام عزاداری 110
- اصلاح و آرایش در ایّام عزاداری 112
- عقد و عروسی در ایّام عزاداری 112
- تقارن ایّام ولادت با شهادت 113
- فرق شادی و عزاداری 116
- عیدالزّهرا علیها السلام 116
- مجالس شادی در ایّام عزاداری 116
- اشاره 120
- مقاتل و وقایع تاریخی 120
- مقاتل معتبر 122
- حضرت زهرا علیها السلام 122
- امام حسین علیه السلام 123
- کربلا 125
- فطرس ملک 126
- حضرت عبّاس علیه السلام 127
- حضرت قاسم علیه السلام 128
- حضرت رقیّه علیها السلام 128
- حضرت علی اصغر علیه السلام 129
- فرزندان مسلم 129
- اشاره 130
- بیانه ها 130
- خطاب به مدّاحان 132
- خطاب به عزاداران 136
- اشعار معظّم له 140
[پیش در آمد]
قَالَ الامامُ الرِّضَا علیه السلام:
مَنْ تَذَکَّرَ مُصَابَنَا وَبَکَی لِمَا ارْتُکِبَ مِنَّا کَانَ مَعَنَا فِی دَرَجَتِنَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ مَنْ ذُکِّرَ بِمُصَابِنَا فَبَکَی وَأَبْکَی لَمْ تَبْکِ عَیْنُهُ یَوْمَ تَبْکِی الْعُیُونُ وَمَنْ جَلَسَ مَجْلِساً یُحْی فِیهِ أَمْرُنَا لَمْ یَمُتْ قَلْبُهُ یَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ.
امام رضا علیه السلام فرمودند:
کسی که مصیبتهایی را که بر ما وارد شده به یاد آورد و بر آن گریه کند، در قیامت همراه ما خواهد بود. کسی که به یاد مصایب ما گریه کند و دیگران را بگریاند چشمان او گریان نخواهد شد روزی که همه چشمها گریانند، و کسی که در جلسهای بنشیند که در آن جلسه امر ما احیا و برپا داشته میشود دل او نمیمیرد در روزی که دلها میمیرند.(1)
1- امالی شیخ صدوق، مجلس 17، ح 4