- [پیش در آمد] 1
- مقدّمه 2
- فلسفه شهادت 4
- اشاره 4
- چرا امام حسین علیه السلام فراموش نمیشود؟ 6
- چه کسی در قیام کربلا پیروز شد؟ 12
- چراسوگواری می‌کنیم؟! 14
- احکام عزاداری 18
- اشاره 18
- فلسفه عزاداری 20
- اشاره 26
- مجالس و دستهجات عزاداری 26
- شرکت در مجالس 28
- کیفیّت مجالس عزاداری 30
- انجام و ترک واجبات 33
- دستهجات عزاداری 34
- وقت نماز و عزاداری 35
- استفاده از طبل و سنج 36
- عَلَم و علامت 38
- استفاده از موسیقی 38
- سینهزنی و زنجیرزنی 41
- قمهزنی و تیغزنی 43
- نحوه گریه بر ائمه علیهم السلام 47
- لطمه زنی 47
- لباس مشکی 49
- شال سبز برای غیر سادات 50
- اشاره 52
- شبیهخوانی و مقتلخوانی 52
- تعزیه 54
- ساخت ماکت و سَمبُل 56
- اشعار، مدیحه و نوحه 58
- اشاره 58
- کیفیّت 60
- غلوّ 64
- زبان حال 65
- بیان خواب 66
- عزاداری بانوان 68
- ادعیه و زیارات 74
- اشاره 74
- زیارت عاشورا 76
- زیارت ناحیه مقدّسه 78
- ذکر مصیبت در اثنای دعا 79
- کار در هنگام دعا 79
- خرافات در عزاداری 80
- اشاره 80
- پرهیز از خرافات 82
- تصاویر منسوب به ائمّه اطهار علیهم السلام 85
- اشاره 86
- اموال و هزینههای هیئت 86
- جمعآوری پول 88
- اموال هیئت 88
- اجرت مدّاحان 89
- اشاره 90
- موقوفات و نذورات 90
- عدم توانایی بر انجام نذر 92
- نذر صحیح 92
- عملی نبودن نذر 93
- استفاده از نذرهای مشکوک 95
- تغییر نذر 95
- فروش نذورات 97
- مصرف نذر در موارد دیگر 98
- استفاده شخصی از نذر 101
- فراموش کردن نذر 101
- نذر، کفّاره روزه محسوب نمیشود 102
- نذر اموات 102
- ایّام عزاداری 104
- اشاره 104
- ایّام فاطمیّه 106
- محرّم و صفر 107
- کار و تفریح در ایّام عزاداری 110
- اصلاح و آرایش در ایّام عزاداری 112
- عقد و عروسی در ایّام عزاداری 112
- تقارن ایّام ولادت با شهادت 113
- مجالس شادی در ایّام عزاداری 116
- عیدالزّهرا علیها السلام 116
- فرق شادی و عزاداری 116
- اشاره 120
- مقاتل و وقایع تاریخی 120
- حضرت زهرا علیها السلام 122
- مقاتل معتبر 122
- امام حسین علیه السلام 123
- کربلا 125
- فطرس ملک 126
- حضرت عبّاس علیه السلام 127
- حضرت رقیّه علیها السلام 128
- حضرت قاسم علیه السلام 128
- حضرت علی اصغر علیه السلام 129
- فرزندان مسلم 129
- بیانه ها 130
- اشاره 130
- خطاب به مدّاحان 132
- خطاب به عزاداران 136
- اشعار معظّم له 140
ص: 21
پیامبر صلی الله علیه و آله، قیافه واقعی خود را به همه نشان داد، و کوس رسوایی این مدّعیان جانشینی پیامبر صلی الله علیه و آله را در همه جا زدند.
و عجیب نیست که در تمام انقلاب‌ها و تحوّل‌هایی که بعد از حادثه کربلا روی داد، شعار «خونخواهی این شهیدان» و یا «الرضا لآل محمّد»(1) را می‌بینیم که تا زمان بنی عبّاس که خود با بهره برداری از این مسأله به حکومت رسیدند و سپس راه ستمگری را پیش گرفتند، ادامه یافت.
چه پیروزی از این بالاتر که آنها نه فقط به هدف مقدّس خود نائل گشتند، بلکه سرمشقی برای همه مردم آزاده جهان گردیدند.
چراسوگواری می‌کنیم؟!
می‌گویند اگر امام حسین علیه السلام پیروز شد، پس چرا جشن نمی‌گیریم؟ چرا گریه می‌کنیم؟
آیا این همه گریه در برابر آن پیروزی بزرگ شایسته است؟
آنها که این ایراد را مطرح می‌کنند، «فلسفه عزاداری» را نمی‌دانند و آن را با گریه‌های ذلیلانه اشتباه می‌کنند.
«گریه» و جریان قطره‌های اشک از «چشم» که دریچه قلب آدمی است، چهارگونه است:
1- شعار نهضت بنی‌عباس علیه بنی‌امیه که در ابتدا توسط ابومسلم خراسانی مطرح‌شد.