توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید - جلد 2 صفحه 424

ص: 424

احکام کفالت

[مسأله 2322]

مسأله 2322 کفالت آن است که انسان ضامن شود (1) که هر وقت طلبکار بدهکار را خواست (2) به دست او بدهد (3) و همچنین اگر کسی بر دیگری حقّی داشته باشد یا ادعای حقّی کند که دعوای او قابل قبول باشد چنانچه انسان ضامن شود که هر وقت صاحب حق ّ یا مدّعی طرف را خواست به دست او بدهد عملش را «کفالت » و به کسی که این طور ضامن می شود «کفیل » می گویند. این مسأله ، در رساله آیت اللّه (بهجت ) نیست (1) (خوئی )، (تبریزی )، (سیستانی ): متعهد شود .. (2) (سیستانی ): او را حاضر نماید و به کسی که این طور متعهد می شود «کفیل » می گویند. (3) (خوئی )، (تبریزی ): و به کسی که این طور متعهد می شود «کفیل » می گویند.

(گلپایگانی )، (صافی ): و به کسی که این طور ضامن می شود «کفیل » می گویند.

(زنجانی ): یا کسی را که لازم است در دادگاه صالح حضور پیدا کند، حاضر نماید مثل این که مردی ادعای زوجیت زنی را دارد و زن آن را انکار می کند و انسان ضامن می شود که آن زن را در موقع لزوم در محضر حاکم شرع حاضر نماید، به کسی که این گونه ضمانت می کند «کفیل » می گویند.

(مکارم )، (فاضل ): مسأله هرگاه کسی بر دیگری حقّی داشته باشد؛ مثلًا طلبی یا قصاصی یا دیه ای یا حق ّ دیگری ؛ یا ادعای حقّی کند که دعوی او قابل قبول باشد چنانچه انسان ضامن شود که صاحب حق ّ یا مدعی شخص متّهم را رها کند و هر وقت او را خواست بدست او بسپارد این قرارداد را «کفالت » و به کسی که ضامن این کار می شود «کفیل » گویند.

(فاضل ): دعوی او قابل طرح در دادگاه بوده و امکان اثبات داشته باشد ..

[مسأله 2323]

اشاره

مسأله 2323 کفالت در صورتی صحیح است که کفیل به هر لفظی اگر چه عربی نباشد (1) به طلبکار بگوید که من ضامنم هر وقت بدهکار خود را بخواهی به دست تو بدهم و طلبکار هم قبول نماید (2) این مسأله ، در رساله آیت اللّه (بهجت ) نیست (1) (خوئی )، (تبریزی ): یا به عملی به طلبکار بفهماند که من متعهدم هر وقت بدهکار خود را بخواهی به دست تو بدهم و طلبکار هم قبول نماید.

(فاضل ): یا به عملی به مدعی بفهماند که من ضامنم هر وقت متهّم را بخواهی به دست تو بدهم و مدّعی هم قبول نماید.