توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید - جلد 2 صفحه 442

ص: 442

زینت کردن مرد بگیرد، مانعی ندارد.

[مسأله 2355]

مسأله 2355 عاریه دادن گوسفند برای استفاده از شیر و پشم آن (1) و عاریه دادن حیوان نر برای کشیدن بر ماده صحیح است (2) (1) (مکارم ): و عاریه دادن حیوانات دیگر برای منافع مشروع آنها صحیح است . (2) (گلپایگانی )، (صافی )، (فاضل ): برای آبستن کردن حیوان مادّه صحیح است ( (فاضل ): و نیز عاریه دادن حیوانات دیگر برای منافع مشروع آنها اشکال ندارد).

(بهجت )، (سیستانی ): برای جفت گیری صحیح است .

[مسأله 2356]

مسأله 2356 اگر چیزی را که عاریه کرده به مالک ، یا وکیل یا ولی ّ او (1) بدهد و بعد آن چیز تلف شود، عاریه کننده ضامن نیست (2) و در غیر این صورت ضامن است اگر چه مثلًا آن را به جایی ببرد (3) که صاحبش معمولًا به آنجا می برده مثلًا اسب را در اصطبلی که صاحبش برای آن درست کرده ببندد. این مسأله ، در رساله آیت اللّه (مکارم ) نیست (1) (بهجت ): به مالک یا ولی ّ او .. (2) (خوئی )، (گلپایگانی )، (صافی )، (تبریزی )، (سیستانی )، (نوری )، (زنجانی ): ولی اگر بدون اجازه صاحب مال ، یا وکیل ، یا ولی ّ او آن را به جایی ببرد ( (خوئی )، (سیستانی ): اگر چه جایی باشد) که صاحبش معمولًا به آنجا می برده مثلًا اسب را در اصطبلی که صاحبش برای آن درست کرده ببندد و بعد تلف شود، یا کسی آن را تلف کند ضامن است . (3) (اراکی ): اگر چه بدون اطّلاع او به جایی ببرد ..

(فاضل ): مسأله اگر چیزی را که عاریه کرده به مالک یا به ولی ّ یا به وکیلی که در مطلق کارها وکالت داشته باشد و یا به وکیلی که در خصوص عاریه وکالت دارد بدهد و بعد آن چیز تلف شود، عاریه کننده ضامن نیست ، ولی اگر بدون اجازه صاحب مال یا وکیل یا ولی ّ او آن را به جایی ببرد اگر چه جایی باشد که صاحبش معمولًا به آنجا می برده ، مثلًا اتومبیل را در پارکینگی پارک کند که معمولًا صاحبش در آنجا پارک می کرده و بعد تلف شود یا کسی آن را تلف کند یا به سرقت برود، ضامن است .

[مسأله 2357]

مسأله 2357 اگر چیز نجس را برای استعمال ِ خوردن و آشامیدن عاریه دهد، باید نجس بودن آن را به کسی که عاریه می کند بگوید. این مسأله ، در رساله آیت اللّه (بهجت ) نیست (گلپایگانی )، (نوری ): مسأله اگر چیز نجس را برای کاری که شرط آن پاکی است عاریه دهد مثلًا لباس را عاریه دهد که با آن نماز بخوانند، ( (گلپایگانی ): بنا بر احتیاط واجب ) باید نجس بودن آن را به کسی که عاریه می کند بگوید.

(خوئی )، (فاضل )، (تبریزی ): مسأله اگر چیز نجس را برای کاری که شرط آن پاکی است عاریه دهد، مثلًا ظرف نجس را عاریه دهد که در آن غذا بخورند، باید نجس بودن آن را به کسی که عاریه می کند بگوید. و امّا اگر لباس نجس را برای نماز خواندن عاریه دهد لازم نیست نجس بودنش را اطلاع دهد.