توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید - جلد 2 صفحه 449

ص: 449

(3) (سیستانی ): و همچنین اگر فقط «قَبِلت ُ» بگوید عقد صحیح است .. (4) (خوئی )، (تبریزی )، (سیستانی ): وکیل زن بگوید: زَوَّجت ُ مُوَکِّلَک َ احمَدَ مُوَکِّلَتِی فاطِمَهَ عَلَی الصَّداق ِ المَعلُوم ِ .. (5) (سیستانی ): بدون فاصله قابل توجهی .. (6) (خوئی )، (صافی )، (تبریزی )، (سیستانی ): وکیل مرد بگوید: قَبِلت ُ التَّزوِیج َ لِمُوَکِّلِی احمَدَ عَلَی الصَّداق ِ المَعلُوم ِ. (7) (اراکی )، (خوئی )، (تبریزی ): و بنا بر احتیاط واجب باید لفظی که مرد می گوید با لفظی که زن می گوید مطابق باشد، مثلًا اگر زن «زَوَّجت ُ» می گوید مرد هم «قَبِلت ُ التَّزویج » بگوید.

(گلپایگانی )، (صافی )، (نوری ): و بهتر آن است ( (سیستانی ): و احتیاط مستحب ّ آن است ) که لفظی که مرد می گوید با لفظی که زن می گوید مطابق باشد، مثلًا اگر زن «زَوَّجت ُ» می گوید مرد هم «قَبِلت ُ التَّزوِیج » بگوید ( (سیستانی ): نه «قَبِلت ُ النِّکاح َ»).

(مکارم ): مسأله برای خواندن صیغه عقد دائم کافی است که زن بگوید: «زَوَّجتُک َ نَفسِی عَلَی الصَّداق ِ المَعلُوم ِ» (یعنی : خود را به همسری تو درآوردم به مهری که معیّن شده ) و مرد هم بعد از آن بگوید: «قَبِلت ُ التَّزویج َ» (یعنی قبول کردم این ازدواج را ) و اگر دیگری را برای این کار وکیل کنند کافی است که وکیل زن بگوید: «زَوَّجت ُ مُوَکّلَتِی مُوَکِّلَک َ عَلَی الصَّداق ِ المَعلُوم ِ» (موکّله خودم را به همسری موکّل تو با مهر معلوم درآوردم ) وکیل مرد نیز بگوید: «قَبِلت ُ لِمُوَکِّلِی هکَذا» ( من نیز همینگونه از طرف موکّل خودم قبول کردم ).

(زنجانی ): مسأله اگر صیغه عقد دائم را خود زن و مرد بخوانند و اوّل زن بگوید «زَوَّجتُک َ نَفسی عَلَی الصَّداق ِ المَعلُوم ِ» (یعنی خود را زن تو نمودم به مهری که معیّن شده )، پس از آن بدون فاصله قابل توجّه ، مرد بگوید: «قَبِلت ُ التَّزویج َ عَلَی الصَّداق ِ المَعلُوم » (یعنی ازدواج را با مهری که معیّن شده قبول کردم ) عقد صحیح است . جمله دوم می تواند با اشاره به مَهر مذکور باشد مانند «قَبِلت ُ التَزویج َ هکَذا»؛ بلکه اگر در جواب ، تنها بگوید: «قَبِلت ُ» یا «قَبِلت ُ التَّزویج » و مقصود او قبول تزویج با مَهر معیّن شده باشد کفایت می کند.

در عقد ازدواج دائم اگر دیگری را وکیل کنند که از طرف آنها صیغه عقد را بخواند، چنانچه مثلًا اسم مرد احمد و اسم زن فاطمه باشد و وکیل زن بگوید: «زَوَّجت ُ مُوَکِّلَتی فاطِمَهَ مُوَکِّلَک َ احمَدَ عَلَی الصَّداق ِ المَعلُوم ِ»، پس بدون فاصله قابل توجّهی مرد بگوید: «قَبِلت ُ لِمُوَکِّلی عَلَی الصَّداق ِ المَعلُوم » صحیح می باشد؛ همین طور به شکلهای دیگری که اشاره شد.

گفتنی است که لازم نیست صیغه ایجاب را زن بخواند و صیغه قبول را مرد؛ بلکه بر عکس ، می تواند صیغه ایجاب را مرد و صیغه قبول را زن بخواند. در هر حال باید صیغه ای که مرد و زن می خوانند، معنای یکسانی را برساند، هر چند با یک لفظ نباشد؛ مثلًا اگر زن با لفظ «زَوَّجتُک َ» صیغه بخواند و مرد با لفظ «قَبِلت ُ النِّکاح » اشکالی ندارد.