توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید - جلد 2 صفحه 532

ص: 532

فاطمه باشد، وکیل صیغه طلاق را این طور می خواند: «عَن مُوَکّلَتِی فاطِمَهَ بَذَلت ُ مَهرَهَا لِمُوَکّلِی مُحَمَّدٍ لِیَخلَعَها عَلَیه ِ» پس از آن بدون فاصله می گوید: «زَوجَهُ مُوَکّلی خالَعتُها (1) عَلی ما بَذَلَت هِی َ طالِق ٌ» (2) و اگر زنی کسی را وکیل کند که غیر از مهر، چیز دیگری را به شوهر او ببخشد که او را طلاق دهد، وکیل باید به جای کلمه «مَهرَها» آن چیز را بگوید، مثلًا اگر صد تومان داده باید بگوید: «بَذَلت ُ مِأئَهَ تُومان » (3) (1) (اراکی ): خَلَعتُها .. (2) (سیستانی )، (زنجانی ): پس از آن ( (زنجانی ): بدون فاصله ) می گوید: «زَوجهُ مُوکِّلی خَلَعتُها علی ما بَذلَت فَهِی َ طالِق ٌ» .. (3) (نوری ): و در صورتی که زن معین باشد بردن نامش در اینجا و در طلاق مبارات لازم نیست و همین قدر که او را در نظر بگیرد، کافی است .

(زنجانی ): مثلًا اگر یک زمین داده ، باید بگوید: بَذَلت ُ الارض َ.

(مکارم ): رجوع کنید به ذیل مسأله 2529.

طلاق مبارات

[مسأله 2531]

مسأله 2531 اگر زن و شوهر یکدیگر را نخواهند (1) و زن مالی به مرد بدهد (2) که او را طلاق دهد، آن طلاق را «مبارات » گویند. (1) (اراکی ): یعنی علاوه بر کراهت زن ، مرد هم کراهت داشته باشد ..

(سیستانی ): و از هم کراهت داشته باشند ..

(زنجانی ): اگر زن و شوهر از هم بدشان بیاید .. (2) (فاضل )، (مکارم ): زن ، مهر خود یا مال دیگری را به مرد ببخشد ..

[مسأله 2532]

مسأله 2532 اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند (1) چنانچه مثلًا اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید: «بارَأت ُ زَوجَتِی فاطِمَهَ عَلی مَهرِها فَهِی َ طالِق ٌ» یعنی مبارات کردم زنم فاطمه را در مقابل مهر او، پس او رها است و اگر دیگری را وکیل کند، وکیل باید بگوید: «بارَأت ُ زَوجَهَ مُوَکّلی فاطِمَهَ عَلی مَهرِها فَهِی َ طالِق ٌ» (2) و در هر دو صورت اگر به جای کلمه «عَلی مَهرِها» «بِمَهرِها» بگوید اشکال ندارد. (1) (اراکی ): اگر زن تمام مهر را بخشید و شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند ..

(فاضل ): در صیغه طلاق مبارات نیز مثل خُلع ، باید اوّل زن مهریه خودش را به شوهر ببخشد تا شوهر او را طلاق دهد و حتّی می تواند به فارسی بگوید: «مهریه خودم را به تو بخشیدم تا مرا طلاق دهی ». اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند .. (2) (بهجت ): بقیّه مسأله ذکر نشده .

(خوئی )، (تبریزی ): مسأله اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند چنانچه مثلًا اسم زن فاطمه باشد باید بگوید: «بارَأت ُ زَوجَتِی فاطِمَهَ عَلی ما بَذَلَت فَهِی َ طالِق ٌ» یعنی من و زنم