توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید - جلد 2 صفحه 58

ص: 58

(خوئی )، (گلپایگانی )، (صافی )، (تبریزی )، (فاضل )، (سیستانی )، (زنجانی ): بنا بر احتیاط واجب نباید خمس بدهند.

[مسأله 1837]

مسأله 1837 به سیّدی که عادل نیست می شود خمس داد (1) ولی به سیّدی که دوازده امامی نیست ، نباید خمس بدهند (2) (1) (مکارم ): ولی احتیاط واجب آن است به کسی بدهند که آشکارا گناه نکند .. (2) (بهجت ): بنا بر أظهر نباید خمس بدهند.

[مسأله 1838]

مسأله 1838 به سیّدی که معصیت کار است ، اگر خمس دادن کمک به معصیت او باشد، نمی شود (1) خمس داد (2) و به سیّدی هم که آشکارا معصیت می کند، اگر چه دادن خمس کمک به معصیت او نباشد، بنا بر احتیاط واجب نباید خمس بدهند (3) (1) (بهجت ): بنا بر أحوط .. (2) (اراکی ): بقیّه مسأله ذکر نشده .

(خوئی ): و أحوط آن است که به سیّدی که شراب می خورد یا نماز نمی خواند یا آشکارا معصیت می کند، اگر چه دادن خمس کمک به معصیت او نباشد، خمس ندهد.

(تبریزی ): و بهتر آن است که به سیّدی هم که آشکارا معصیت می کند، اگر چه دادن خمس کمک به معصیت او نباشد، خمس ندهد.

(زنجانی ): همچنین بنا بر احتیاط به شرابخوار و کسی که معصیت کبیره بجا می آورد خمس ندهند. (3) (بهجت ): بهتر این است که خمس ندهند.

(صافی ): اگر ندادن خمس به او موجب باز داشتن او از گناه شود بنا بر احتیاط واجب نباید خمس بدهند. (نوری ): اگر چه دادن خمس کمک به معصیت او نباشد؛ نباید خمس بدهد.

(مکارم ): رجوع کنید به ذیل مسأله 1837 (سیستانی ): مسأله به سیّدی که خمس را صرف در معصیت می کند، نمی شود خمس داد، بلکه اگر دادن خمس کمک به معصیت او باشد، احتیاط واجب آن است که به او خمس ندهند، هر چند آن را صرف در معصیت ننماید؛ و همچنین احتیاط واجب آن است که به سیّدی که شراب می خورد یا نماز نمی خواند و یا آشکارا معصیت می کند خمس ندهند.

[مسأله 1839]

مسأله 1839 اگر کسی بگوید سیّدم نمی شود به او خمس داد مگر آن که دو نفر عادل ، سیّد بودن او را تصدیق کنند (1) یا در بین مردم به طوری معروف باشد که انسان یقین یا اطمینان پیدا کند که سیّد است (2) (1) (سیستانی ): یا از راهی ، انسان یقین یا اطمینان کند که سیّد است .

(زنجانی ): یا از راه دیگری سیّد بودن او ثابت گردد. (2) (بهجت ): و بنا بر أظهر اگر انسان به سیّد بودن کسی گمان داشت ولی دو نفر عادل هم سیّد