دائره المعارف طهور: احکام فقهی صفحه 1057

ص: 1057

موضوع دومی که بنی عباس، علیه بنی الحسن عنوان کردند، این بود که گفتند نیای بنی الحسن بعد از پدرش علی به خلافت رسید. و اما چون مرد عیاشی بود و به زنان سرگرم بود و کارش زن گرفتن و زن طلاق دادن بود از عهده برنیامد، از معاویه که رقیب سرسختش بود پول گرفت و سرگرم عیاشی و زن گرفتن و طلاق دادن شد و خلافت را به معاویه واگذار کرد. خوشبختانه محققان با ارزش عصر اخیر در این زمینه تحقیقاتی کرده و ریشه این دروغ را پیدا کرده اند. ظاهرا اول کسی که این سخن از او شنیده شده است قاضی انتصابی منصور دوانیقی بوده که به امر منصور مأمور بوده این شایعه را بپراکند. به قول یکی از مورخان: "اگر امام حسن این همه زن گرفته است پس فرزندانش کجا هستند؟! چرا عدد فرزندان امام اینقدر کم بوده است. امام که عقیم نبوده و از طرفی رسم جلوگیری یا سقط جنین هم که معمول نبوده است".

من از ساده دلی بعضی از ناقلان حدیث شیعی مذهب تعجب می کنم که از طرفی از پیغمبر اکرم (ص) و ائمه اطهار اخبار و احادیث بسیار زیادی روایت می کنند که خداوند دشمن می دارد یا لعنت می کند، مردمان بسیار طلاق را، پشت سرش می نویسند: امام حسن (ع) مرد بسیار طلاقی بوده. این اشخاص فکر نکرده اند که یکی از سه راه را باید انتخاب کنند. یا بگویند طلاق عیب ندارد و خداوند مرد بسیار طلاق را دشمن نمی دارد، یا بگویند امام حسن (ع) مرد بسیار طلاق نبوده است، یا بگویند: العیاذ بالله، امام حسن (ع) پابند دستورهای اسلام نبوده است، اما این آقایان محترم از یک طرف احادیث مبغوضیت طلاق را صحیح و معتبر می دانند و از طرف دیگر نسبت به مقام قدس امام حسن (ع) خضوع و تواضع می کنند و از طرف دیگر نسبت بسیار طلاقی را برای امام حسن (ع) نقل می کنند و بدون اینکه انتقاد کنند از آن می گذرند.