دائره المعارف طهور: احکام فقهی صفحه 1186

ص: 1186

همچنان که می دانیم کلیسا جلوگیری از آبستنی را امر نامشروع می داند ولی از نظر اسلام اگر زوجین از اول مانع پیدایش فرزند بشوند مانعی ندارد اما اگر نطفه منعقد شد و هسته اولی تکوین فرزند بوجود آمد اسلام به هیچ وجه اجازه معدوم کردن آن را نمی دهد. اینکه فقهای شیعه می گویند هدف ازدواج دائم تولید نسل است و هدف ازدواج موقت، استمتاع و تسکین غریزه است همین منظور را بیان می کنند. بنابراین فرزند ازدواج موقت با فرزند ازدواج دائم هیچ فرقی ندارد به همین جهت پدر وظیفه دارد فرزند خویش را م_ان_ن_د فرزندان ازدواج دائم نگهداری کند و اگر فرضا در چنین موردی پدر از وظیفه خویش ک_وت_اهی کند حاکم شرع باید دخالت نماید و او را به مراعات حقوق فرزند خویش ملزم سازد اگر ب_رخ_ی از م_ردم ن_س_ب_ت به وظیفه خویش کوتاهی می کنند، ربطی به اصل تشریع این ازدواج ندارد چنانکه در ازدواج دائم نیز افرادی پیدا می شوند که از وظایف خویش در مورد فرزند و همسر خویش سرباز می زنند.

بدیهی است که اگر ازدواج موقت مانند ازدواج دائم در دفاتر ثبت اسناد، ثبت گردد و به صورت قانونی درآید مشکلی به وجود نمی آورد و نیز جلوی غالب سوءاستفاده ها هم گرفته می شود. بنابراین روشن است که فرزند ازدواج موقت با فرزند ازدواج دائم در یک رتبه و مقام هستند و از نظر احکام اسلامی نیز با هم فرقی ندارند چنانکه در صدر اسلام برخی از صحابه و بزرگان از همسران موقت به دنیا آمده بودند و در عین حال کسی نسبت به آنان به نظر تحقیر نمی نگریست و در احکام و شخصیت، هم سطح با سایر مسلمانان بودند.