دائره المعارف طهور: احکام فقهی صفحه 1212

ص: 1212

مأمون رو به سوی ما کرد و گفت: «این حدیث از زهری، مسلم و محفوظ است؟» گفتیم: «آری ای امیرمومنان! عده ای از جمله مالک آن را روایت کرده اند». مأمون گفت: «استغفرالله، از خدا آمرزش می خواهم ندا در دهید که «مت_عه» (ازدواج موقت)، حرام است. و چنین کردند».

ابو اسحاق، اسماعیل بن حماد بن زید، فقیه مالکی مذهب، روزی از یحیی بن اکثم، سخن راند و مقامش را بسیار بزرگ شمرد و گفت: «او را در اسلام دورانی است که برای هیچ کس مانند آن نبوده، و همین روز را یاد آور شد».

باری، دانشمندان مکتب خلفا در هنگام بحث و مناظر به این احادیث احتجاج و استناد می کنند، و هنگامی که با سخن قطعی و مسلم خلیفه عمر مواجه می شوند و می پذیرند که او گفته است: «دو متعه در زمان رسول خدا (ص) انجام می شد و من از آن دو نهی می کنم و بر انجام آن کیفر می دهم». می گویند: «خلیفه اجتهاد کرده است!» بنابراین، با آنکه خداوند فرموده و رسول خدا (ص) فرموده، خلیفه عمر اجتهاد کرده است.

من_اب_ع

سید مرتضی عسگری- بر گستره کتاب و سنت- صفحه 225-218

کلی__د واژه ه__ا

اسلام فلسفه احکام تاریخ اسلام ازدواج موقت نسخ احکام احکام فقهی حدیث

اختلاف میان موافقان و مخالفان ازدواج موقت

درباره «حلیت» ازدواج موقت، بین ابن عباس و گروهی از مخالفان مانند ابن زبیر، مشاجرات و بحث هائی به شرح زیر در گرفته است:

مسلم در صحیح و بیهقی در سنن خود از عروه بن زبیر روایت کنند که گفت: "عبدالله بن زبیر در مکه به پاخاست و گفت: «مردمانی که خدا دلهای آنان را همانند چشمانشان کور کرده است، به «ازدواج موقت» فتوا می دهند، عبدالله کنایه به ابن عباس داشت که چشمانش را از دست داده بود ابن عباس در پاسخش گفت: "تو موجودی جلف و سبکسری، به جانم سوگند که «متعه» در زمان امام المتقین، مقصودش رسول خدا (ص) است حلال بود". ابن زبیر گفت: "خودت تجربه کن که به خدا سوگند اگر چنین کنی (متعه نمائی) تو را با سنگ های خودت سنگسار می کنم".