دائره المعارف طهور: احکام فقهی صفحه 1615

ص: 1615

از امام صادق علیه السلام روایت است که فرمود: خداوند دو ملک را مأمور کرد تا فلان قریه را هلاک کنند. وقتی آنها آمدند. به مأموریتشات عمل کنند، دیدند مردی در دل شب ایستاده و دست به دعا برداشته و مناجات می کند و گریه زاری دارد. گفتند، اگر ما بلا را نازل کنیم، این مرد هم هلاک می شود. بهتر آن است که از خدا کسب تکلیف کنیم که آیا با بودن این آدم باز هم موظفیم بلا را نازل کنیم؟ خطاب رسید: آری! این مرد هم محکوم عذاب است چون: ان هذا لم یتمعر وجهه قط غضبا ؛ برای اینکه این آدم یک بار نشد که چهره اش به خاطر منکری خشمگین شود. او عذاب شد چون وقتی مردم معصیت می کردند، به حال خودش مشغول بود.

من_اب_ع

سیدمحمد ضیاء آبادی- تفسیر سوره انفال - از صفحه 287 تا 293

کلی__د واژه ه__ا

قرآن امر به معروف و نهی از منکر عذاب الهی

شرایط و حدود نهی از منکر

نهی از منکر شرایط و حدودی دارد. اولین شرط این است که انسان، حسن نیت و اخلاص داشته باشد. بعضی اوقات افرادی می خواهند شرارت نشان بدهند. عقده ای هستند. می خواهند به عنوان نهی از منکر خرده حسابشان را با کسی پاک کنند. این طور نباشد. نهی از منکر عبادت است. باید برای خدا این کار را کند. باید تقرب به خدا و خدمت به بندگان خدا منظور نظر باشد. نهی از منکر خدمت به خدا و خلق خداست. نشان دادن ریاست نیست. اینکه من دستور و فرمان می دهم؛ من بدم می آید و...نباشد. نهی از منکر مثل رابطه ی طبیب و مریض است. طبیب با مریض دشمنی ندارد و بر او فرمانروایی نمی کند، دلسوزی و خیرخواهی می کند. انسان مسلمان نسبت به معصیت کار طبیب است. باید او را با نرمخویی، گفتار لین، از راهی که خودش می داند و می تواند راهنمایی کند. باید معروف شناس و منکرشناس باشد. حالا دو نفر مرد و زن در خیابان راه می روند، ما به سراغشان برویم و بگوییم، شما چه کاره اید؟ آیا زن و شوهرید یا اجنبی هستید؟ عقدنامه تان کجاست؟ این کار درست نیست. یا چند جوان با هم در خیابان می روند، حق ندارید بروید بگویید شما اشرارید. دهانتان را بو کنم، ببینم بوی شراب می دهد یا نه؟ قرآن دستور داده که در این کارها تجسس نکنید: لا تجسسوا ( حجرات /12) تجسس نکنید....