دائره المعارف طهور: احکام فقهی صفحه 1618

ص: 1618

حضرت همین مقدار فرمود و به رخ او نکشید که تو چه می کنی. امام علیه السلام خبر داشت که او در پنهانی شراب می خورد. اما اظهار نکرد، ولی آن را به کنایه و با قول لین فرمود. او می گوید: همین حرف امام علیه السلام در من اثر کرد و رفتم هرچه از بساط گناه در خانه ام بود بیرون ریختم و از آن کار پرهیز و توبه کردم.

سکوت در مقابل معصیت کاران گناهی است که فتنه ایجاد می کند. این فتنه، اجتماعی است و دامنگیر همه ی مردم می شود. وظیفه ای داریم که آن، امر به معروف و نهی از منکر است. درحال حاضر این کار در میان ما خیلی متروک است و گویی جزو وظایف ما محسوب نمی شود. انگیزه ی اصلی امام سید الشهدا علیه السلام از قیام، همین نهی از منکر بود. خود ایشان وقتی می خواست از مدینه خارج شود طبق وصیتش فرمود:

انی لم اخرج اشرا ولا بطرا و لا مفسدا ولا ظالما و انما خرجت لطلب الاصلاح فی امه جدی ارید ان آمر بالمعروف و انهی عن المنکر؛

همه بدانند که من جاه طلب و ریاست جو نیستم. آشوبگر و ظالم و مفسد نیستم. می خواهم در امت جدم اصلاح کنم و امربه معروف و نهی از منکر نمایم. او می گفت، منکری به وجود آمده که اگر من ساکت بنشینم، دین خدا از بین می رود. و انا احق من غیر و من از همه سزاوارترم که آن را تغییر بدهم ] اصلاح کنم و در مقابل آن انحراف بایستم[.