دائره المعارف طهور: احکام فقهی صفحه 1777

ص: 1777

کلی__د واژه ه__ا

قیامت قرآن انسان حبط عمل کفر دستورات الهی تفسیر جهاد

ثواب جهاد در راه خدا و کهنسالی و نگهداری از اسب

ثواب کسی که عمر او به چهل تا نود سال برسد

1- «عن علی بن المغیره عن أبی عبد الله ع قال سمعته یقول إذا بلغ المرء أربعین سنه آمنه الله من الأدواء الثلاثه الجنون و الجذام و البرص فإذا بلغ الخمسین خفف الله حسابه فإذا بلغ الستین رزقه الله الإنابه إلیه فإذا بلغ السبعین أحبه أهل السماء فإذا بلغ الثمانین أمر الله بإثبات حسناته و إلقاء سیئاته فإذا بلغ التسعین غفر الله ما تقدم من ذنبه و ما تأخر و کتب أسیر الله فی أرضه؛ علی بن مغیره از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: زمانی که عمر مؤمن به چهل سال برسد، خداوند او را از سه بیماری: دیوانگی و خوره (جذام) و پیسی (برص) به دور می دارد؛ و هنگامی که به پنجاه سالگی برسد، خداوند کار حساب را بر او آسان می گیرد؛ و چون عمر او به شصت سال برسد، خداوند توبه و بازگشت به خود را به او ارزانی می دارد؛ و زمانی که هفتاد سال بر او بگذرد، آسمانیان دوستش می دارند؛ و چون به سن هشتاد سالگی برسد، خداوند فرمان می دهد که کار نیک و پسندیده او را در نامه اعمالش ثبت کنند، و از گناهان او چشم بپوشند؛ و هنگامی که عمر او به نود سال رسید، خداوند همه گناهان او را می آمرزد، و او اسیر خدا در زمین ثبت می شود».

2- «عن محمد بن طلحه عن أبی عبد الله ع قال إن الله عز و جل لیکرم أبناء التسعین و یستحی من أبناء الثمانین؛ محمدبن طلحه از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: براستی که خداوند بزرگ کسانی را که عمرشان به هفتاد سال رسیده است گرامی می دارد، و از آنان که به سن هشتاد سالگی رسیده اند شرم دارد (که به عذاب خود گرفتارشان سازد).