دائره المعارف طهور: احکام فقهی صفحه 179

ص: 179

3- «و قال أمیر المؤمنین ع فی وصیته الله الله فی الزکاه فإنها تطفئ غضب ربکم؛ و نیز امیر مؤمنان علی (ع) در وصیت خود فرموده است: الله الله فی الزکاه (یعنی: تقوای الهی را در پرداخت زکات مراعات کنید) زیرا (پرداخت) زکات، آتش قهر الهی را خاموش می کند».

4- «عن عمرو بن شمر قال سمعت أبا عبد الله ع یقول حصنوا أموالکم بالزکاه و داووا مرضاکم بالصدقه و ما تلف مال فی بر و لا بحر إلا بمنع الزکاه؛ عمروبن شمر از امام صادق (ع) روایت کرده است: دارائی خود را با پرداخت زکات حفظ کنید، و بیماران خود را با دادن صدقه مداوا نمائید، و هیچ مالی -چه در خشکی و چه در دریا- از بین نمی رود مگر آنکه بخاطر ندادن زکات آنهاست».

ثواب حج و عمره

1- «عن السکونی عن أبی عبد الله ع قال إن الله عز و جل لیغفر للحاج و لأهل بیت الحاج و لعشیره الحاج و لمن یستغفر له الحاج بقیه ذی الحجه و المحرم و صفر و شهر ربیع الأول و عشر [عشرا من ربیع الآخر؛ سکونی از امام صادق (ع) روایت کرده است که: خداوند گناهان (مسلمان) حج گزار و افراد خانواده و خویشانش را می آمرزد، و نیز گناه کسی را که شخص حج گزار در بقیه روزهای ذی حجه و محرم و صفر و ربیع الاول و ده روز (اول) ربیع الثانی، از برای او طلب آمرزش کند».

2- «عن أبی بصیر قال قال أبو عبد الله ع من حج یرید به الله لا یرید به ریاء و لا سمعه غفر الله له البته؛ ابوبصیر از امام صادق (ع) روایت کرده است: کسی که -برای خدا و بدون ریا، و بی آنکه بخواهد برای خود شهرتی پیدا کند- حج بجای آورد، بدون تردید خداوند او را می آمرزد».