دائره المعارف طهور: احکام فقهی صفحه 351

ص: 351

3- «عن المفضل بن عمر عن أبی عبد الله ع قال صوم شعبان و شهر رمضان شهرین متتابعین توبه و الله من الله؛ مفضل بن عمر از امام صادق (ع) روایت کرده است که: به خدا سوگند که روزه ماه شعبان و ماه رمضان -دو ماه متوالی- همان توبه ای است که خداوند متعال پذیرفته باشد».

4- «عن عبدالله بن مرحوم الأزدی قال سمعت أبا عبد الله ع یقول من صام أول یوم من شعبان وجبت له الجنه و من صام یومین نظر الله إلیه فی کل یوم و لیله فی دار الدنیا و دام نظره إلیه فی الجنه و من صام ثلاثه أیام زار الله فی عرشه من جنته کل یوم؛ عبدالله بن مرحوم ازدی نقل کرده است که از امام صادق (ع) شنیدم که می فرمود: هر کس روز اول ماه شعبان را روزه بگیرد، حتما بهشت بر او واجب می شود؛ و هر کس دو روز (از ماه شعبان) را روزه بگیرد خداوند متعال در عالم دنیا در هر روز و هر شب به او نظر می کند و نظر خداوند به او تا در بهشت نیز ادامه می یابد؛ و هر کس سه روز روزه بگیرد هر روز از بهشت خدا را در عرشش زیارت می کند».

5- «عن إسماعیل بن أبی زیاد عن أبی عبد الله ع قال قال رسول الله ص شعبان شهری و رمضان شهر الله و هو ربیع الفقراء و إنما جعل الأضحی لشبع مساکینکم من اللحم فأطعموهم؛ اسماعیل بن ابی زیاد از امام صادق (ع) روایت کرده است که رسول خدا (ص) فرمود: شعبان ماه من، و رمضان ماه خداوند و بمنزله بهار مستمندان است، و خداوند متعال عید قربان را فقط برای سیر کردن نیازمندان شما از گوشت قرار داد، پس آنها را اطعام کنید».