دائره المعارف طهور: احکام فقهی صفحه 364

ص: 364

11- «و بهذا الإسناد عن الحسین بن سعید عن ابن أبی عمیر عن عمر بن أذینه عن الفضل و زراره عن محمد بن مسلم عن حمران أنه سأل أبا جعفر ع عن قول الله عز و جل- إنا أنزلناه فی لیله مبارکه قال نعم هی لیله القدر و هی فی کل سنه فی شهر رمضان فی العشر الأواخر فلم ینزل القرآن إلا فی لیله القدر قال الله عز و جل فیها یفرق کل أمر حکیم قال یقدر فی لیله القدر کل شی ء یکون فی تلک السنه إلی مثلها من قابل من خیر أو شر أو طاعه أو معصیه أو مولود أو أجل أو رزق فما قدر فی تلک اللیله و قضی فهو من المحتوم و لله فیه المشیه قال قلت له لیله القدر خیر من ألف شهر أی شی ء عنی بها قال العمل الصالح فیها من الصلاه و الزکاه و أنواع الخیر خیر من العمل فی ألف شهر لیس فیها لیله القدر و لو لا ما یضاعف الله للمؤمنین ما بلغوا و لکن الله عز و جل یضاعف لهم الحسنات؛ حمران نقل می کند که از امام محمدباقر (ع) معنای آیه کریمه (آیه 3 سوره دخان) «ما آن (قرآن) را در شبی مبارک (بر پیامبر اکرم) فرو فرستادیم» را پرسیدم، فرمود: آری، این همان شب قدر است و این در دهه آخر ماه رمضان هر سال قرار دارد. و قرآن نازل نشد مگر در این شب، خداوند متعال فرمود (در آیه 4 سوره دخان): «در آن (شب قدر) هر امر محکمی تقسیم می شود». و باز امام باقر (ع) فرمود: در شب قدر هر آن چیزی که باید تا سال بعد اتفاق افتد از خیر یا شر، طاعت یا معصیت، ولادت یا مرگ و یا روزی مقدر می گردد. و هر آنچه در آن شب مقدر شد، و مشیت حضرت حق بر انجام آن تعلق گرفت، از امور قطعی و حتمی و انجام شدنی است، چرا که خواست و مشیت خدا است که در آن نهفته است. راوی می گوید: پرسیدم که چه چیزی در آیه (آیه 3 سوره قدر): شب قدر از هزار ماه بهتر است، مورد نظر خداوند است؟! فرمود: انجام عملی شایسته و بایسته از قبیل نماز و زکات و کارهای خیر دیگر در شب قدر، از انجام همین اعمال در هزار ماه دیگر که شب قدر نداشته باشد، بهتر است؛ و اگر خداوند متعال ثواب مؤمنان را چند برابر نمی کرد، هرگز به آن نمی رسیدند، ولی خداوند اجر اعمال نیک آنها را چند برابر می کند».