دائره المعارف طهور: احکام فقهی صفحه 405

ص: 405

ثواب مصافحه با حاجی

«عن محمد بن حمزه عمن حدثه عن أبی عبد الله ع قال من لقی حاجا فصافحه کان کمن استلم الحجر؛ محمدبن حمزه از قول یکی از راویان حدیث که از امام صادق (ع) روایت کرده است: هر کس با شخص حج گزار (که از سفر حج بازگشته است) ملاقات کرده و با او مصافحه کند مانند کسی است که با دست خود حجر الاسود را لمس کرده باشد».

ارزش مرکب حاجی

«عن یونس بن یعقوب عن الصادق ع قال قال علی بن الحسین ع لابنه محمد حین حضرته الوفاه إننی قد حججت علی ناقتی هذه عشرین حجه فلم أقرعها بسوط قرعه فإذا نفقت فادفنها لا یأکل لحمها السباع فإن رسول الله ص قال ما من بعیر یوقف علیه موقف عرفه سبع حجج إلا جعله الله من نعم الجنه و بارک فی نسله فلما نفقت حفر لها أبو جعفر ع و دفنها؛ یونس بن یعقوب از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: جدم زین العابدین (ع) به هنگام شهادت به فرزندش (پدرم) امام باقر (ع) وصیت فرمود: من با این شترم بیست بار به حج رفته ام و هیچ گاه (در این مدت) تازیانه ای به او نزده ام، اگر حیوان مرد او را دفن کن تا حیوانات وحشی (او را ندرند و) از گوشت او نخورند زیرا رسول خدا (ص) فرمود: شتری که هفت بار برای انجام فریضه حج تا عرفات بر آن سوار شوند، خداوند او را از حیوانات بهشت قرار می دهد و به نسلش برکت می بخشد. پس هنگامی که آن شتر مرد، پدرم گوری کند و او را به خاک سپرد».