دائره المعارف طهور: احکام فقهی صفحه 481

ص: 481

از خواب حرکت کردن و بلند شدن است که بر انسان سخت می گیرد و کار دشواری است. انسان ابتدا که حرکت می کند، خوابش می آید و ناراحت است. همین قدر که صورتش را می شوید و وضویی می گیرد، خواب از سرش می رود. ولی انسان اگر بخواهد نفس خودش را صد درصد رام و مطیع خودش کند، بالخصوص برخلاف تمایلات نفس خودش عمل می کند؛ مثلا مقداری که خوابید بلند شود، وضو بگیرد، مسواک کند، خودش را برای نماز آماده کند، دومرتبه بخوابد. باز وقتی می خواهد بلند شود برایش اندکی سخت است، باز هم بلند می شود. پیغمبر (ص) شبی سه بار این ریاضت را به خود می داد و از پیغمبر اکرم (ص) هرگز ترک نمی شد بلکه مطابق بعضی روایات آنچه برای دیگران سنت است برایشان واجب بود.

من_اب_ع

مرتضی مطهری- آشنایی با قرآن 10- صفحه 32-31

کلی__د واژه ه__ا

نماز شب زنده داری پیامبر اکرم آموزش تربیت حدیث

نورانیت چهره یکی از آثار شب زنده داری

یک سلسله روایات در این زمینه است که چگونه است که افرادی که چنین توفیقی پیدا می کنند خداوند متعال اثر نورانیت را در چهره آنها ظاهر می کند. این هم خودش یک حقیقتی است. از امام سجاد (ع) سؤال کردند: «ما بال المجتهدین باللیل من احسن الناس وجها؟» «چه می شود شب زنده داران را که از همه مردم نیکو چهره تر هستند؟» مقصود از «نیکو چهره تر» نه خوشگلی است که مثلا چشم و ابرویشان چگونه است، بلکه یعنی یک چهره تو دل برو نورانی جذابی دارند. امام فرمود: «لانهم خلوا الله بالله فکساهم الله من نوره»، «چون اینها با خدای خود توفیق خلوت پیدا کرده اند خدا از نور خودش به آنها پوشانیده است».