دائره المعارف طهور: احکام فقهی صفحه 521

ص: 521

نجاسات:

نجاسات چند چیز است و از آن جمله است:

اول و دوم: بول و غایط حیوان حرام گوشتی که دارای خون جهنده است، یعنی حیوانی که اگر رگش را ببرند، خون از آن جستن می کند، مانند گربه و روباه و خرگوش و غیره. بلکه اگر مرغ یا حیوان دیگری به واسطه خوردن نجاست، حرام گوشت شده باشد، بول و غایط آن نیز نجس است.

سوم: مردار حیوانی که خون جهنده دارد، چه حلال گوشت و چه حرام گوشت. ولی اجزایی از حیوان مرده که مانند پشم و مو و ناخن، روح ندارد، پاک است.

چهارم: خون حیوانی که خون جهنده دارد، خواه حلال گوشت و خواه حرام گوشت.

پنجم و ششم: سگ و خوک بیابانی که همه اجزای آن ها، حتی موی آن ها هم نجس می باشد.

هفتم: شراب و هر چیزی که انسان را مست کند و در اصل، مایع باشد.

هشتم: آب جو.

مطهرات (پاک کننده ها):

هر چیز را که به وسیله آن، نجاست پاک می شود «مطهر» می گویند و از آن جمله است:

1- آب، و آن، هر چیزی را که نجس شده باشد پاک می کند ولی این در صورتی است که آب مطلق باشد. بنابراین با آب مضاف، مانند آب هندوانه و گلاب نجاست پاک نمی شود و وضو و غسل هم با آن صحیح نیست.

2- زمین، و آن، ته کفش و کف پا را پاک می کند.

3- آفتاب، و آن، زمین و حصیر نجس را که به وسیله تابش خشک کند پاک می نماید.

4- استحاله، یعنی جنس چیز نجس عوض شود و به صورت چیز پاکی در آید، مانند آن که سگ در نمک زار بیفتد و نمک شود.