دائره المعارف طهور: احکام فقهی صفحه 582

ص: 582

من_اب_ع

شیخ صدوق- ثواب الأعمال و عقاب الأعمال- صفحه 44

محمدبن علی ابن بابویه- پاداش نیکی ها و کیفر گناهان- صفحه 129

کلی__د واژه ه__ا

روایات راویان حدیث چهارده معصوم (ع) پاداش الهی تعقیبات نماز شب زنده داری قرآن قیامت

ثواب و فضیلت نماز

1- «عن عبد الله بن سنان عن أبی عبد الله ع قال قال رسول الله ص ما من صلاه یحضر وقتها إلا نادی ملک بین یدی الناس أیها الناس قوموا إلی نیرانکم التی أوقدتموها علی ظهورکم فأطفئوها بصلاتکم؛ عبدالله بن سنان از امام صادق (ع) نقل کرده است که رسول خدا (ص) فرمود: هیچ نمازی وقتش فرا نمی رسد مگر آنکه فرشته ای در برابر مردم ندا می دهد که به پا خیزید و آتشهایی را که بر پشت خویش برافروخته اید، با نماز خود خاموش کنید».

2- «عن ابن أبی یعفور قال قال أبو عبد الله ع إذا صلیت صلاه فریضه فصلها لوقتها صلاه مودع یخاف أن لا یعود إلیها أبدا ثم اصرف ببصرک إلی موضع سجودک فلو تعلم من عن یمینک و شمالک لأحسنت صلاتک و اعلم أنک قدام من یراک و لا تراه؛ ابن ابی یعفور از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرمود: ای عبدالله، هر گاه خواستی نماز واجب خود را به جای آوری، آن را در وقت خود مانند نماز وداع کننده ای که می ترسد هرگز به سوی آن باز نمی گردد به جای آور، سپس به محل سجده خود نگاه کن. و اگر بدانی چه کسی در طرف راست و چپ توست قطعا نماز خود را نیکو به جای می آوری، و بدان که تو در پیشگاه کسی قرار داری که تو را می بیند و تو او را نمی بینی».